Dag 7

Vandaag zijn we naar een dorpje geweest, wat zich eigenlijk een soort van afsluit voor de buitenwereld: de wetten van mexico gelden daar niet, ze hebben hun eigen regels. Ook kan je daar alleen maar wonen, als je hetzelfde geloof hebt als de rest van de inwoners. Er zijn daar al heel wat mensen verstoten, omdat ze niet genoeg geloofden, of naar een ander geloof bekeerd zijn. Deze verstoten mensen leven nu in san cristobal de las casas. We mochten in dat dorpje geen foto´s maken van mensen en schapen, want de mensen denken dat hun ziel dan afgenomen wordt. De reden dat de schapen niet gefotografeerd mogen worden, is dat op een bepaalde afbeelding van johannes de doper, hij met een schaap op zijn schouders loopt, dus het dier is eigenlijk een soort van heilig verklaard. Het is wel echt een maya-dorpje. Het verschil van uiterlijk tussen maya´s en overige mexicanen is trouwens wel duidelijk te zien. We zijn in het dorpje ook over een groente-fruitmarktje gelopen, dit was wel leuk.
Het hoogtepunt op dit uitstapje was toch wel om die kerk daar in te gaan. Dat is echt onbeschrijflijk: van buiten ziet het er uit als een gewoon christelijk kerkje, maar van binnen is het kaal/leeg. Er stond voorin de kerk een beeld van johannes de doper, en aan de zijkanten wat beelden van andere heiligen, de vloer was helemaal bedekt met dennenaalden, en overal waar je keek, stonden bloemen en kaarsen. Heel veel dorpsbewoners zaten er te bidden en hun eigen rituelen uit te voeren. 1 van die rituelen is als iemand ziek is, of zich niet lekker voelt met de ziel die hij heeft: er wordt dan een kip meegenomen, die wordt besprenkeld met alcohol, evenals de persoon waar het om gaat, er worden wat cirkels gedraaid met die kip boven alle kaarsen. Alle aanwezige personen bij het ritueel moeten cola drinken, zodat ze gaan boeren, want dat reinigt de ziel dan weer. Vervolgens wordt de kip in het vuur gehouden, om vervolgens helemaal uitgewreven te worden over de betreffende persoon (terwijl de kip nog steeds leeft dus), en als de kip zich rustig houdt, is het ritueel geslaagd, en wordt de kip de nek omgedraaid.
Dit ritueel hebben we ook mogen aanschouwen. Dat is echt zo speciaal! Eigenlijk gewoon helemaal niet te beschrijven! De sfeer etc. die hangt in zo´n dorp, en dan vooral in die kerk, dat is echt super! Ik geloof ook niet dat ik ooit nog zoiets zal meemaken!

Vervolgens zijn we naar een ander dorpje gegaan, wat een typisch tolteken/azteken dorpje was. Dit is gelijk een hele andere sfeer, en andere mensen om te zien. Maar wel ook echt super! Deze mensen zijn wat langer dan de gemiddelde mexicaan (mexicanen komen bij mij hooguit tot mijn borst, kleine minimensjes!). Hier mochten we bij een gezin binnen kijken, en ze ging voor ons allemaal taco´s maken, dus dat was wel heel erg lief! Het was ook echt een superlief vrouwtje. Toen we aankwamen, was ze een kleed aan het maken. Ik heb na de lunch ook nog een kleed van haar gekocht, zo leuk! Het huisje was erg klein, maar had 2 bedden voor haar 5 kinderen. Haar man en zij sliepen gewoon op de grond. In het midden van de hut was een groot vuur waar ze de tacos op heeft klaargemaakt. Ook dit was echt weer een superervaring!

Ik geniet hier dus nog steeds met volle teugen, en elke dag is toch weer anders!

Morgen gaan we de grens met Guatemala over, waarna we bij een gastgezin zullen gaan verblijven. Ook daar ben ik heel erg benieuwd naar!

Bedankt voor al jullie leuke berichtjes, erg leuk om te lezen hier!

Ik ga nu nog even snel een kado kopen voor het gastgezin, waarna ik naar een lezing ga over de geschiedenis van mexico en de maya´s, azteken etc.

Groetjes,
Corine