Reisdagboek Corine: Uganda, Kenia & Tanzania 10 september t/m 9 oktober 2006
Zondag 10 september 2006 (dag 1)
Rond 14.45 uur vertrokken we van huis richting Schiphol, waar we rond 16.00 uur aankwamen. We zijn lekker bij multivlaai koffie met gebak gaan eten, daarna ben ik gaan inchecken, dan was ik die grote tas tenminste kwijt. We zijn op het panoramaterras wat gaan eten, waar we ook de vliegtuigen konden zien opstijgen en landen. Om 18.30 uur had ik afgesproken met Ellen bij de incheckbalie. Dat was gelijk al gezellig. Daar kwamen we ook David al tegen. Na de douane zijn Ellen & ik ergens nog wat gaan drinken, om daarna echt te boarden. Ik moest mijn tas nog openmaken aangezien ze mijn statieven niet vertrouwden. Toen ik die tevoorschijn had getoverd, mocht ik doorlopen. Daar zagen we David weer terug en al snel kwamen Sandra en Willem er bij zitten. Het vliegtuig was een Boeing 777-200 en vertrok op tijd: 21.05 uur. Dit is echt een heel luxe vliegtuig! Op elke stoel lag een kussentje & deken & koptelefoon. Ook had elke stoel zijn eigen tv-schermpje, waarop je zelf kon kiezen wanneer en welke film of tv-show je wilde kijken. Het was wel netjes geregeld: Alle 12 van onze groep zaten bij elkaar in het vliegtuig, dus konden we gelijk kennis maken. Ik zat tussen Gert-Jan & Jeroen in. We kwamen netjes op tijd aan in Nairobi: 6.15 uur. Daar konden we gelijk doorlopen naar de gate voor Entebbe. Bij de gate hebben we ons nog rotgelachen om een Schots stel dat souvenirs had gekocht in Amsterdam (whisky, sigaretten, fanta e.d.) en deze niet mee mocht nemen naar Entebbe. Na een half uur discussiëren mochten de spullen dan toch mee, maar dan in het bagageruim. Esther en ik hadden allebei een flesje water bij ons. Dit mocht ook niet mee in het vliegtuig. En we mochten het niet zomaar achterlaten, we moesten het daar ter plekke opdrinken. Gevolg daarvan was dat we in het vliegtuig naar Entebbe allebei ontzettend nodig moesten plassen: Raar he J. Waarschijnlijk waren ze zo streng op controle, omdat het ondertussen 11 september was geworden. Het vliegtuig vertrok uiteindelijk niet om 7.30 uur, maar om 8.00 uur. Maar de wind zat mee: 1 uur later kwamen we aan in Entebbe. Daar hebben we erg lang in de rij gestaan bij de douane, en we moesten uiteindelijk zelfs een extra visumformulier invullen. Mijn paspoort werd echt 3x gecontroleerd, maar ik mocht uiteindelijk gelukkig toch doorlopen. Bij de bagageband bleek de tas van Jeroen niet te zijn aangekomen, dus hebben we 1,5 uur vertraging opgelopen door alle dingen die daaromheen geregeld moesten worden. Als het goed is krijgt hij hem nu 14 september terug.
Maandag 11 september 2006 (dag 2)
Om 11.00 uur vertrokken we dan toch naar Mburu conservation (nadat we nog 2 groene meerkatten op de foto hadden gezet op het vliegveld). Eindelijk met iedereen kennis gemaakt: Dries is onze Belgische reisleider, Albert onze keniaanse kok en Daniel onze keniaanse chauffeur. Verder hebben we Gilbert, Gert-Jan, David, Esther, Ellen, Marjolein & Jeroen, Sandra & Willem, Raemon & Suzanne en ikzelf dus. De truck is ca. 4 meter hoog, met busstoeltjes & open zijkanten. Rond 13.00 uur gaan we lunchen op de evenaar. Hier hebben we ook een 
demonstratie gehad van wat het noordelijk en zuidelijk halfrond met water doet. Op de noordelijke helft draait het rechtsom, op de zuidelijke helft draait het linksom, en precies op de evenaar gaat het recht naar beneden. Erg grappig om te zien. Na de lunch rijden we weer verder richting Lake Mburu. Daar kwamen we rond 17.30 uur aan. We zijn al gamedrivend naar de camping gegaan, waar we rond 18.45 uur aankwamen. Tijdens de gamedrive zijn we o.a. tegengekomen: topi’s, waterbokken, impala’s, wrattenzwijnen (ook op de camping), zebra’s, buffels, groene meerkatten. Hier in Uganda is het rond half 7 licht en rond half 7 donker. We moesten onze tent dus in het donker opzetten. Esther, Ellen & ik hebben besloten om te rouleren wie er alleen ligt in de tent. We beginnen ermee dat Esther & ik samen een tent delen. We staan dus op een campsite in Lake Mburu conservation aan het water. Vorig jaar is er hier een nijlpaard op het been van een toerist gaan staan (terwijl ze in haar tent lag), dus een goed vooruitzicht voor de nacht J. Als diner kregen we macaroni, en om 21.30 uur lag iedereen wel op bed. Vandaag hebben we ontzettend veel bananenplantages gezien. Het was vandaag 30°C, en ’s nachts 26°C. Lake Mburu conservation is het enige park in Uganda met impala’s.
Dinsdag 12 september 2006 (dag 3)
Om 5.20 uur ging de wekker, want we moesten om 6.00 uur ontbijten, aangezien we om 7.00 uur weer gingen vertrekken. Op deze camping waren geen douches en alleen long-drop wc’s: gaten in de vloer met heel veel muggen eromheen. Vannacht hebben we de hele nacht kunnen genieten van de roepende nijlpaarden, maar ze zijn het water niet uit geweest. Vanochtend dus nog wel foto’s gemaakt van de nijlpaarden in het water. Op de camping liepen wel wrattenzwijnen rond. Om 7.00 uur vertrokken we weer van de camping om nog een gamedrive te maken tot 10.00 uur. Tijdens deze drive hebben we o.a. gezien: zebra’s, parelhoenders, topi’s, wrattenzwijnen, groene meerkatten, bavianen, waterbokken, buffels, bushbokken, impala’s. Het laatste half uur hebben we niet veel wild meer gezien, maar door de smalle weggetjes en onze grote truck, waren we er wel druk mee om te duiken voor de binnenkomende takken. Hele bossen kwamen er binnen, op een gegeven moment kregen we er ook allemaal een lachkick van. Conservation is de benaming van een park, waar nog mensen leven. National Park is de benaming voor parken waar alleen nog wild leeft. Om 10.00 uur vertrokken we richting Lake Bunyonyi. Onderweg kwamen we weer ontzettend veel bananenplantages tegen. Ook kwamen we onze eerste kroonkraanvogels tegen. Onderweg zwaaien alle kinderen ons na: natuurlijk een raar gezicht: een megagrote truck met allemaal blanke mensen erin met grote fototoestellen. Op een gegeven moment krijg je een lamme arm van het terugzwaaien. Je krijgt ook continu Mzungu! te horen, wat blanke betekent. Vandaag is het 28°C. Om 13.30 uur krijgen we een stortbui op ons nek. Echt een ontzettend harde bui, maar een kwartier later is het weer over. Echt een teken dat we steeds dichter in de buurt komen van het tropisch regenwoud. Rond 16.00 uur kwamen we aan in Kebale, waar we een poosje konden rondkijken. Toerisme hebben ze hier nog nooit van gehoord, dus we zien het “echte” Uganda. Heel veel armoede & straatkinderen dus… Daarna gingen we verder richting Lake Bunyonyi over een heel slechte weg over bergen heen. Daar kwamen we rond 18.00 uur aan. Een ontzettend mooie campsite! We hebben hier eerst wat gedronken in het barretje. Ook konden we zelf een t-shirt ontwerpen, dus dat hebben we gedaan. Om 19.30 uur konden we eten: kippenvleugels met rijst. Na het eten ging ik met Ellen douchen (ja, ja, echte douches). De eerste 5 minuten hadden we ijskoud water, maar daarna werd het langzaam warm. Heerlijk! Echt een genot. Achteraf bleek dat wij de enigen waren die een warme douche hadden gehad, dus dat was een geluk! Heel veel mensen gingen om 21.00 uur al naar bed. Alleen Gilbert, Jeroen, Dries, Ellen en ik gingen nog wat drinken in de bar. Dat was erg gezellig. Rond 23.00 uur zijn we naar bed gegaan.
Woensdag 13 september 2006 (dag 4)
Vanochtend konden we uitslapen: om 7.30 uur stonden we op. Om 8.00 uur kregen we ontbijt. We konden ook gelijk ons lunchpakketje klaarmaken. Om 9.00 uur werden we opgehaald om met de boot naar een pygmeeënstam te gaan. Het was 1,5 uur varen. Echt ontzettend mooie natuur (met weer veel bananenbomen). Onderweg weer ontzettend veel kinderen aan de kant, die per se naar ons wilden zwaaien. Toen we met de boot aan de kant kwamen, stonden minimaal 40 kinderen ons op te wachten. Zij liepen allemaal mee naar de pygmeeënstam. Het was eerst een pittige klim en toen nog ca. 20 minuten lopen. De kinderen wilden je allemaal een hand geven, sommigen liepen met 4 kinderen aan hun armen. Wel een erg leuk gezicht. De pygmeeën gingen voor ons zingen en dansen en we mochten in hun huisje kijken. Dit is een hutje van ca. 4 m2, waar geslapen, gekookt en geleefd werd. Om claustrofobisch van te worden! David had ansichtkaarten van Nederland meegenomen om te laten zien aan al die kinderen. Die vonden het allemaal prachtig om te zien. Raemon filmde de kinderen en liet dit aan ze terug zien. Ook een heel leuk gezicht, al die enthousiaste kinderen. We konden van de pygmeeën ook nog zelfgemaakte spulletjes kopen: ik heb 3 schaaltjes gekocht. Daarna vertrokken we weer naar de boot. Probleem was nu: we hadden ons geld laten zien, dus al die kinderen hebben op de hele terugweg bij ons lopen bedelen om geld. Onderweg terug naar de camping hebben we de boot ook nog even aangelegd bij een lokale markt. We hadden geluk: deze wordt maar 1x per week gehouden en er waren ook nog nooit toeristen geweest. De markt op zich stelde niets voor, dus een half uur later voeren we weer verder richting de camping. Rond 14.00 uur waren we weer terug op de camping. Verder stond er niets op het programma voor vandaag. Heerlijk! Ik ben lekker in het barretje wat gaan drinken, m’n accu’s gaan opladen en mijn reisdagboek bijgewerkt. Al snel kwamen de meesten ook naar de bar en hebben we daar dus gezellig met zijn allen wat gedronken. Om 19.30 uur konden we eten: Tilapiavis, gesneden kool en een soort van puree met paprika, tomaat, uien en wortels. Na het eten zijn we nog wat gaan drinken in de bar. Rond 23.00 uur gingen we naar bed.
Donderdag 14 september 2006 (dag 5)
Vanochtend ging de wekker om 6.15 uur. Om 7.00 uur moesten we ontbijten, en voor die tijd moesten we onze dagspullen voor Bwindi ingepakt hebben, de spullen die in de truck 
zouden blijven gepakt hebben en de tent ingepakt hebben. Om 8.00 uur zouden de 2 minibusjes op de campsite zijn. Voor de truck zijn de wegen naar Bwindi veel te slecht, dat zou een zelfmoordactie zijn, vandaar de minibusjes. Met zijn allen de minibusjes ingeladen, en we konden op weg! Dat was om 8.30 uur. We waren net een paar blikjes sardientjes, zo krap was het allemaal. We waren net 3 kwartier onderweg, toen de kok er achter kwam dat er een koelbox vergeten was. We zijn gestopt bij een tankstation, en hebben iemand ingehuurd die op zijn brommer de koelbox voor ons op ging halen. We hebben iets meer dan 3 kwartier bij het tankstation gezeten. Het was wel vermakelijk, er kwamen heel veel vrouwen voorbij met een kind op de rug en een tas op het hoofd, een aantal trucks volgeladen met afrikanen, er was een man aan het proberen een velg van een band af te slopen, er was een vrouw die letterlijk gek was, met een klein dochtertje. Sandra had nog een ballon in haar zak zitten en heeft die aan het meisje gegeven, die was er helemaal blij mee en ging er druk mee spelen. Toen de koelbox eindelijk gearriveerd was, konden we weer verder. Rond 11.30 uur reden we het park Bwindi in. We begrepen gelijk waarom we dit niet met de truck konden afleggen: smalle weggetjes met veel putten & hobbels. Onderweg zien we heel veel van het 
regenwoud, maar ook weer bananenplantages, en hier ook erg veel theeplantages. Op een gegeven moment kwam ons (Albert, Ellen, Esther, Jeroen, Marjolein & ikzelf) busje vast te zitten in een ca. 30 cm diepe modderpoel. Daar sta je dan: ene kant ravijn, andere kant de berg op een weg die niet breder is dan het busje zelf. De chauffeur is een kwartier lang bezig geweest om het busje uit de modder te manoeuvreren, en toen lukte het hem gelukkig om er uit te komen, dus we hoefden niet aan te duwen. Een groot applaus van ons voor de chauffeur. Kort daarop stopten de busjes voor een lunch, we hadden een erg mooi uitzicht op de vallei. Rond 13.30 uur gingen we weer verder rijden op de steeds slechter wordende weg. We zijn onderweg 2x de stoeltjes verloren uit het busje, doordat de achterklep open schoot door de hobbels. De eerste keer was dat op een plaats waar er erg veel aapjes in de boom zaten, dus dat was wel erg leuk om te zien. Rond 15.15 uur kwamen we aan op de campsite in Buhoma. Gelijk daarna begon het te regenen, dus zijn we eerst in de bar wat gaan drinken. Om 16.00 uur was het weer droog toen zijn Jeroen & Marjolein, David, Ellen, Esther en ik alle souvenirwinkeltjes die hier zijn even langsgelopen. Ze hebben erg leuk houtsnijwerk en wat andere dingetjes. Morgen na de gorillatrack nog maar eens kijken! We zijn ook maar snel onze tentjes op gaan zetten. Hierna heb ik even mijn camera handmatig ingesteld, zodat ik morgen bij de gorilla’s zo goed mogelijk foto’s kan gaan maken. Rond 19.00 uur konden we eten: Hachee met groenten (wortels, paprika e.d.) en rijst. Vanaf zo’n 18.00 uur is het weer hard gaan regenen met onweer en al. Ik snap nu “Gorilla’s in the mist”: na de regen stijgt er heel veel mist op uit het regenwoud. Een prachtig gezicht! Om 20.00 uur kwam er een ranger langs om ons alvast voor te lichten over het leven van de berggorilla’s en over hoe het zal gaan morgen. We mochten ook uitgebreid vragen stellen. Er zijn wereldwijd zo’n 650 berggorilla’s, en nergens ter wereld leven ze in gevangenschap. In Bwindi leven er zo’n 320, in 30 families. Er zijn 3 families die dagelijks bezocht kunnen worden door maximaal 8 personen per familie. Ze zijn bezig met een 4e familie. Een 5e familie wordt door biologen bestudeerd. Na deze uitgebreide voorlichting hebben we met zijn allen nog wat gedronken in de bar, en zijn we rond 22.30 uur naar bed gegaan. Toen we ’s middags aankwamen op de campsite, waren er wat ugandezen bezig om een overkapping te maken met golfplaten, en die gingen ook door in de gietende regen. Achteraf bleek dat deze overkapping speciaal voor ons was gemaakt, om als keuken te dienen voor Albert.
Vrijdag 15 september 2006 (dag 6)
Vanochtend om 6.30 uur op, want we moesten om 7.00 uur ontbijten en lunchpakketje klaarmaken. OM 8.00 uur moesten we ons melden bij de poort van het park. Alle mensen die de gorillatracking zouden gaan doen vandaag, kregen een briefing in een soort prieeltje. Daarna mochten we een wandelstok uitzoeken en werden de groepen opgesplitst. 1 groep ging naar de R-groep. In deze groep zat Dries. 1 groep ging naar de H-groep, in deze groep zaten Sandra & Willem, Raemon & Suzanne, 2 amerikanen en 2 canadezen. Jeroen & Marjolein, David, Esther, Ellen, 2 engelsen en ik zaten in de M-groep: De Maburu-groep. Nu kreeg elke groep apart van hun rangers nog een briefing. Na deze briefing werd er gevraagd of we interesse 
hadden in porters (dragers). We hebben alle 8 een porter genomen. Dit kostte 10.000 shilling, dat is nog geen 5 euro, dus geen geld, en je steunt dan ook nog eens de gemeenschap op een verantwoorde manier. Mijn porter heette Robert. Nadat alle porters waren “uitgedeeld”, vertrokken we met een busje naar ons vertrekpunt. Dat was ongeveer een kwartiertje rijden. Toen mochten we om 9.00 uur beginnen aan de tracking! We begonnen onderaan een berg, en moesten gelijk op een weg recht naar boven op de berg komen, dus dat was gelijk behoorlijk pittig, ook door de hete zon waar we in liepen. Ik was ook behoorlijk blij dat ik een porter had gehuurd. Na ongeveer een half uur lopen, gingen we van de weg af, langs wat hutjes & kinderen, geiten & koeien en bananenbomen. De weg bleef omhoog lopen en de zon werd steeds warmer. Toen we een uur gelopen hadden, splitsten de h-groep en onze groep zich (al die tijd zijn we achter elkaar aangelopen). Dit was op de top van de berg, we hadden hier mooi uitzicht over Congo & Rwanda. Nu werd het echt tropisch regenwoud: kouder, vochtiger, heel dicht begroeid. We gingen nu een stuk naar beneden, over een weggetje dat door de trackers gemaakt was die ochtend. Na een kwartiertje kwamen we bij de trackers aan. Vanaf hier moesten we onze camera’s gereed houden en de rest achterlaten bij de porters (ook de wandelstokken). De rest zouden we zonder hen & onze tassen lopen. Na nog een kwartier lopen door het onmogelijke regenwoud, zagen we onze eerste gorilla’s (10.30 uur). Ongelofelijk, en dat al na 1,5 uur lopen! Toen we wat dichterbij kwamen, liepen ze weer verder, dus moesten we er weer achteraan. Deze achtervolging duurde ongeveer een kwartier, en daarna gingen ze rustig zitten in het woud. We kunnen ze nu echt heel goed zien tussen de bomen en bladeren 
door. Foto’s maken gaat een stuk minder goed, maar dat maakt me helemaal niet uit, het is zo geweldig! Een babygorilla van 1,5 jaar stal de show door op een meter afstand op zijn kop in een boom te gaan spelen. Dit heeft hij nog best een tijdje gedaan. Op zo’n 5 meter afstand zat een vrouwtje rustig wat te eten. Op een gegeven moment kwam ze snel op ons aflopen, en liep langs Jeroen (ik zat klem naast hem), en raakte hem in het voorbijgaan aan. Echt ongelofelijk gaaf! Toen we er ongeveer een half uur zaten begon een moeder haar kind te zogen. De silverback hebben we wel gezien, maar hij zal helemaal verscholen in de bosjes, dus heel goed hebben we hem niet gezien. Na precies een uur was het tijd om weer te vertrekken. Al snel waren we weer bij de porters. We klommen weer naar de top van de berg en daar hebben we onze lunch gegeten. Daarna begon de afdaling weer naar het minibusje. Onderweg zagen we hele schoolklasjes kinderen die hun zelfgemaakte tekeningen van gorilla’s aan ons wilden verkopen. Rond 13.00 uur waren we terug op het briefingpunt, waar we ons “certificaat” kregen. Ik heb nog even gevraagd hoe oud onze silverback was, en die was 29 jaar. Gorilla’s worden zo’n 45 tot 50 jaar. Om 13.15 uur waren we terug op de campsite, waar Dries ook al weer aan een biertje zat, hij was al een half uur terug. Ik had van de tocht heel veel uitslag en blaasjes in m’n nek en in m’n gezicht gekregen, dus ik ben eerst gaan douchen om die schoon te spoelen. Na deze koude douche was de uitslag gelukkig weer verdwenen. We hebben met degenen die terug waren lekker wat gedronken in het barretje, en de foto’s terug gekeken op de camera. Rond 14.45 uur kwam ook de derde groep weer op de camping. We hebben dus allemaal wel geluk gehad met de tijd lopen. Rond 15.00 uur zijn Gert-Jan, David, Marjolein & Jeroen, Esther, Ellen en ik gaan shoppen voor souvenirs. We werden steeds beter in 
het afdingen. Ik heb zelfs nog een armbandje gratis gekregen. Rond 19.00 uur gingen we eten. Albert had zich uitgesloofd: zelfgemaakte patat, kippenvleugels en sperziebonen met tomaat. Heerlijk! Ellen en ik hadden corvee, dus wij hebben alles afgewassen. Na het eten hebben we met z’n allen nog wat gedronken in het barretje. Rond 21.00 uur ging bij iedereen wel een beetje het lichtje uit, dus gingen we allemaal naar bed. Vanaf 17.00 uur ofzo was het weer aan het regenen. Het regenseizoen begint in Uganda half september, dus dat klopt wel.
Zaterdag 16 september 2006 (dag 7)
Om 7.00 uur op, om 7.30 uur ontbijten. Een verrassing: we hadden pannenkoeken met spek en ananas. Heerlijk! Om 8.30 uur meldden we ons weer bij de rangers, we gaan met zijn allen een 3 uur durende tocht doen naar de watervallen in het regenwoud. Na 3 kwartier wachten met paspoorten & geld, kregen we een ranger toegewezen en gingen we van start. Na ongeveer een half uur kwamen we gorilla-trackers tegen: de gorilla’s zaten erg dichtbij. Aangezien daar al een gorillatrackgroep naar toe was, mochten wij absoluut niet in de buurt komen, dus we zijn echt recht door de bush verder getrokken richting de watervallen. Dit is pas regenwoud: prachtig! Onderweg hebben we wat colobusaapjes gezien en 2 hele grote parende slakken. Onderweg moesten we ook een beekje oversteken, gelukkig werden we geholpen van steen naar steen, en had ik een wandelstok meegepakt, dus ik kwam droog naar de overkant. Marjolein en Willem gleden van een steen af, dus die hadden natte voeten. Het was vanochtend weer droog en de zon scheen weer. Rond 11.30 uur kwamen we bij de eerste waterval aan, die was wel mooi. Vlak daarboven was er nog een waterval, en zo’n 30 meter steile klim daarboven nog 1. Dit was de grootste. Na daar even gekeken te hebben gingen we beginnen aan de terugweg. Het eerste stuk was weer flink door de jungle, daarna kwamen we weer bij een “fatsoenlijk” weggetje. Dit was de weg die we eigenlijk op de heenweg zouden lopen. Na een tijdje kwamen we weer op de “hoofdweg”. Eindelijk weer recht lopen, heerlijk! En wat denk je? Zien we 2 grote en 1 kleine gorilla zitten op het pad! Geweldig! Ze zaten zo’n 30 meter verderop. We mochten er van de rangers even naar kijken, maar toen moesten we echt verder lopen, om de gorilla’s maximale rust te gunnen. Aangezien de gorilla’s op de weg zaten, moesten wij de jungle weer in. Helemaal geen weg, overal bomen, takken, drassige stukken & lianen, en daar moesten wij ons dus doorheen zien te werken. Na zo’n 3 kwartier in de jungle gezeten te hebben, kwamen we eindelijk weer op de hoofdweg. Nog een half uurtje lopen en toen waren we weer bij het dorpje met de campsite. Ik heb nog even snel een gorillamasker gekocht. Het was ondertussen 14.15 uur, dus we hebben dik 5 uur gelopen. Dit was echt een zeer pittige tocht, echt vele malen zwaarder dan de gorillatracking! Na de lunch (rijstsalade met hamburgers) werden we weer in de minibusjes geladen om weer te vertrekken richting Lake Bunyonyi. Onderweg zijn we een paar keer geslipt en 1 keer van de weg geraakt (gelukkig niet bij een ravijn). Toen we nog ongeveer een half uur moesten rijden om Bwindi te verlaten, begon de tropische regen en onweer weer. Dus nu maar hopen dat we niet weer ergens vast komen te zitten! Gelukkig gaat het verder allemaal wel goed, tot het laatste heuveltje (nou ja, heuveltje..) voordat we weer bij de camping zijn. Daar zijn de hobbels door de regen dusdanig hoog geworden, dat het busje het niet trok. Na een kwartier proberen, lukte het de chauffeur gelukkig toch om over de hobbels te komen. Iets na 20.00 uur kwamen we aan op de campsite bij Lake Bunyonyi. Het goot nog steeds van de regen, dus Dries stelde voor om family cabins te huren. Ik zit samen met Esther, Ellen, Marjolein & Jeroen in een 4-persoons cabin. Erg luxe! Een woonkamer met bankjes & tv, 2 slaapkamers en een badkamer met wc & douche. Helaas is er geen elektriciteit, dus de tv staat er voor de sier, en is er geen warm water in de douche. Toen we onze spullen naar de cabin hadden gebracht, waren we ondertussen doornat geregend, maar we liggen in ieder geval niet in een tentje weg te drijven vannacht! Om 21.00 uur konden we eten in het restaurant. Dries had geregeld dat Albert niet hoefde te koken, en dat we in het restaurantje van de campsite konden eten. Dit hoefden we niet zelf te betalen, dus dat was netjes. De cabin moesten we wel zelf betalen: dat kostte $14 extra, dus dat viel ook nog wel mee. Ik had voor het eten patat met worstjes besteld. Dat was wel erg lekker. De kok kon blijkbaar niet 13 personen tegelijk aan, want we aten in 2 gedeelten. Tijdens het eten hield de regen eindelijk weer op. Na het eten hebben we nog even gezellig wat gedronken, en daarna hebben wij vijven nog wat drinken meegenomen naar onze cabin. We hadden dus geen elektriciteit, maar wel 2 kaarsen gekregen, dus dat was wel gezellig.. Na alle foto’s (ook die van Ellen en Marjolein) op mijn imagetank gezet te hebben & ons drinken gedronken te hebben, gingen we naar bed. Ik deelde samen met Ellen een kamer en Esther sliep in de woonkamer op een extra matrasje. Heerlijk bedje!
Zondag 17 september 2006 (dag 8)
De wekker stond om 7.00 uur, ik ben nog even “lekker” gaan douchen (ijskoud) en ik heb al m’n spullen weer gereorganiseerd in m’n rugtas. Om 8.00 uur gingen we ontbijten, en om 9.00 uur vertrokken we richting Queen Elizabeth National Park. Gelukkig was het vanochtend weer droog weer. Eerst gingen we nog even boodschappen doen bij de plaatselijke supermarkt (waar we een paar dagen terug ook al waren geweest). Ik heb een chocoladereep gekocht, heerlijk. Toen konden we eindelijk op weg. Al snel kregen we af en toe een asfaltweg, dus dat reed wel een stuk beter! Rond 13.30 uur gingen we lunchen buiten. Dit was vlakbij een kerkje, en die liep dus ook leeg, om naar ons te komen kijken (ca. 50 kinderen!). Helaas betrok de lucht erg snel, en halverwege de lunch begon het weer te stortregenen, dus de rest van de lunch hebben we in de truck genuttigd. Gelukkig was het rond 14.45 uur weer droog. Rond 15.30 uur stonden we boven op een berg en hadden we een heel mooi uitzicht over Queen Elizabeth NP. Rond 16.00 uur zouden we daar naar binnen gaan. Onderweg zag ik een olifant langs de weg staan, maar ik was de enige die hem zag, dus ik werd voor gek verklaard. Eenmaal in het park gingen we nog zo’n 1,5 uur al gamedrivend naar onze campsite. We hebben o.a. gezien een aantal olifanten, ugandese kobs, waterbokken, wrattenzwijnen, rode buffels (zeldzaam) en heel veel soorten vogeltjes. Rond 17.30 uur kwamen we aan op de campsite. We hebben hier prachtig uitzicht op 1 van de 2 meren. Het is weer echt een campsite in een NP: een longdrop wc en geen douches. Vorige week is een man van deze campsite alleen gaan wandelen in het donker, en deze is gegrepen door een paar leeuwen. Hij heeft het wel overleefd, dus hij heeft geluk gehad. Wel een lekker verhaal als je hier nog 2 nachten moet verblijven J. Voor het eten kwam er nog een vrouwtje langs, die de was voor ons wilde doen tegen een kleine vergoeding. Ik heb 2 broeken, een blouse en een shirt meegegeven. Ik ben gelijk ook al mijn sokken en onderbroeken zelf gaan wassen. Ellen en Esther hebben dat ook gelijk gedaan. Ik heb een waslijntje gespannen tussen onze 2 tenten waar we al ons ondergoed aan konden hangen. Om 19.00 uur konden we eten: spaghetti. Het was weer zalig! Toen we ’s middags aankwamen, zat er een Noorse jongen (Daniel) alleen in het eetprieeltje. Hij heeft met ons meegegeten en een tentje van ons geleend om in te slapen. De rest van de avond heeft hij ook bij ons doorgebracht. Als dank voor het eten en het tentje heeft hij een paar melodietjes voor ons gespeeld op een traditioneel Noors mondinstrument. Erg apart! Na het eten werden we helemaal gek van de vliegjes, dus zijn we snel richting het kampvuur verhuisd. Er vlogen ook veel vleermuizen rond, we hebben er een paar goed kunnen bekijken. Na nog even bij het kampvuur te hebben gezeten, gingen we rond 22.00 uur naar bed. We zijn ondertussen gewisseld van tent: ik lig nu bij Ellen, Esther ligt alleen. De hele nacht hebben we gebrul van leeuwen en nijlpaarden gehoord. 1 nijlpaard is vlak langs onze tent gelopen, en de leeuw zat nog geen 30 meter verderop. Ik had veel last van mijn rug en het was erg warm, dus ik heb slecht geslapen, maar zo heb ik wel goed kunnen genieten van de wildgeluiden.
Maandag 18 september 2006 (dag 9)
Om 5.40 uur stonden we op, want we zouden om 6.30 uur een gamedrive gaan maken. Ellen, Esther, Marjolein & ik waren net de tent uit en net samen wezen plassen in de bosjes, toen we op ca. 50 meter afstand een leeuw voorbij zagen lopen. Geweldig! Echt mooi! Het schijnt een vrouwtje te zijn die in de buurt een nest welpjes heeft. Na een snel bakje koffie/thee gingen we beginnen met de gamedrive. Vrijwel gelijk zagen we het eerste nijlpaard (op het land) die rustig stond te grazen, daarna zagen we een redelijk mooie zonsopgang boven 1 van de 2 meren. Verder hebben we o.a. gezien: veel olifanten, veel buffels, gieren, varaan, ugandese kobs, waterbokken, wrattenzwijnen, wilde zwijnen en veel verschillende vogels. Rond 12.00 uur waren we terug op de campsite voor een uitgebreide lunch (of meer een brunch) met pasta, worstjes & eieren. Toen konden we lekker even relaxen tot 14.15 uur. We hadden 3 maraboes op de campsite, dus dat was wel leuk om te bekijken. Een aantal van ons gingen hun batterijen opladen in de dichtbij gelegen lodges. Om 14.15 uur gingen we met zijn allen lopen richting de lodges omdat we een boottocht zouden gaan maken. Het is echt loeiheet: 35°C. De boot heeft gelukkig een benedenverdieping, en ik kon dus uit de zon zitten. Om 15.00 uur vertrok de boot en we hebben tijdens deze 2 uur durende vaart heel veel gezien: o.a. heel veel nijlpaarden, waarvan 1 albinonijlpaard (heel raar om te zien), buffels, hertensoorten, olifanten, pelikanen, en heel veel vogelsoorten. Dit was een heel leuke rondvaart! Tijdens de terugvaart zagen we bij ons tentenkamp weer een vrouwtjesleeuw zitten, dus dit is wel een vast stekkie voor haar. Toen we van de boot af kwamen betrok de lucht en ging het hard waaien, we zijn dus maar snel naar de campsite gelopen. Onderweg zagen we nog mangoesten & maraboes. Ook hebben we even bij het “toiletgebouwtje” gekeken of we de leeuw nog zagen zitten, maar volgens Albert was hij alweer weggelopen. We waren rond 17.30 uur weer terug op de campsite, waar het wasvrouwtje ons al zat op te wachten. Voor 4.000 shilling (ca. € 2,-) had ik weer 2 schone broeken, een schone blouse en een schoon shirt, zo schoon had ik het zelf nooit gekregen! Rond 19.00 uur gingen we eten: rijst met een soort van hachee en kool. Vlak na het eten gingen we weer rond het kampvuur zitten met zijn allen. Ditmaal kregen we visite van een local met zijn 2 kleine kinderen. Hij had allemaal verhalen over mensen die zijn aangevallen in dit park door verschillende beesten. Erg gezellig als we nog een nacht hier moeten slapen J. Op een gegeven moment moesten Marjolein, Jeroen en Gert-Jan naar het toilet. Gert-Jan ging echt naar het “toiletgebouwtje” (ca. 20 meter van het kampvuur en zo’n 10 meter vanaf de truck). Marjolein en Jeroen gingen naar de bosjes bij de tenten (ca. 15 meter vanaf het kampvuur en de truck). Opeens klonk er enorm hard een brul van een enorme mannetjesleeuw op zo’n 2 meter afstand van Marjolein, Jeroen & Gert-Jan vandaan. Zelfs de local schrok zich een ongeluk. Marjolein & Jeroen kwamen gelukkig heel snel aangerend. We moesten met z’n allen snel in de truck gaan zitten. De local, Daniel, Albert en Dries bleven voor de truck staan met zaklampen te schijnen naar de bosjes waar de leeuw zat, en de toiletten waar Gert-Jan nog steeds zat (!). Allemaal keihard roepen naar hem, om te vragen of hij een gil terug kon geven… Het bleef heel de tijd stil! Na ongeveer 5 minuten komt Gert-Jan er opeens doodleuk aanlopen! We schreeuwden naar hem dat hij moest rennen, dus dat deed hij uiteindelijk. Vlak daarna zagen we de leeuw weglopen aan de rand van de campsite. Sommigen waren behoorlijk overstuur (Marjolein (logisch) en Sandra vooral). De truck ging een rondje rijden over de campsite om te kijken of de hele campsite weer veilig was (wij stonden ondertussen met zijn allen bij het eetprieeltje). Toen de truck weer terug was bij het prieeltje, gingen alle dames bij het prieeltje toiletteren, en vervolgens alle heren. Hierna moesten we gezamenlijk met al onze lichtjes aan naar de tenten lopen om meteen de tenten in te gaan. Marjolein durfde niet meer, dus die zou samen met Jeroen in de truck gaan slapen, en Dries in hun tent. Wel spectaculair hoor! Het was pas 20.30 uur, dus ik heb eerst nog mijn reisdagboek bijgewerkt en nog wat nagekletst met Ellen. Rond 21.30 uur gingen we ook maar slapen. Aangezien het nog vroeg was, kon ik niet goed in slaap komen. Op een gegeven moment kwam er een (wat ik dacht) wrattenzwijntje (wat later een nijlpaard bleek te zijn) bij mijn hoofdeinde tegen de tent duwen. Dat was wel erg grappig om te voelen. Halverwege de nacht was de leeuw blijkbaar teruggekomen, en zat deze heel de tijd te communiceren met de vrouwtjesleeuw een stukje verderop. Ook hebben we weer wat nijlpaarden gehoord.
Dinsdag 19 september 2006 (dag 10)
Vandaag weer om 5.40 uur op, want we zouden om 6.30 uur weer een gamedrive doen. Marjolein heeft niet kunnen slapen in de truck, maar het gaat wel weer een stuk beter met haar. We gaan inderdaad om 6.30 uur op gamedrive. Gilbert, David, Sandra & Willem gaan niet mee. Vrijwel gelijk zien we een mannetjesleeuw op ca. 50 meter afstand. Een erg mooi exemplaar! Waarschijnlijk is dit ook degene die gisterenavond bij onze tenten heeft zitten brullen. Een poosje later zien we 4 vrouwtjesleeuwen dicht bij de truck liggen, erg leuk & mooi om te zien. Ze zijn alleen niet erg actief. Weer even later zien we een hele groep bosolifanten, die uiteindelijk ook de weg oversteken, prachtig! Rond 8.30 uur zijn we terug op de campsite, waar we ontbijt krijgen: pannenkoeken met honing, heerlijk weer! Om 9.00 uur vertrekken we richting Fort Portal. Onderweg zijn ze hard bezig om de wegen wat beter te maken, dus we hadden veel bij-weggetjes te gaan. Er zaten echt hele gaten in de weg, waar ze uiteindelijk asfalt overheen zouden gaan leggen. Om 13.00 uur kwamen we in Fort Portal aan. Daar zijn we met de hele groep naar het restaurant The Gardens gegaan om “even” wat te gaan eten. Uiteindelijk krijgen we om 14.15 uur onze tosti’s. Hij was wel erg lekker. 14.30 uur werden we weer opgepikt met de truck. OM 15.00 uur begon het weer te regenen, helaas. Na een tijdje kwamen we op een helling aan waar een busje in de berm was beland vanwege het slechte weer/wegdek. Daniel besloot dat hij er wel omheen kon rijden. Toen raakten we in een flinke slip, en we reden op een gegeven moment nog maar op 2 wielen. Degenen die op dat moment nog in de truck zaten (6 mensen, waaronder ik) gingen met zijn allen aan 1 kant zitten, waardoor de truck weer op 4 wielen terecht kwam, en we weer verder konden rijden. In 15 jaar rijden is Daniel nog nooit gekanteld, dus ik ben blij dat hij wel rijden kan J. Om 16.00 uur werd het gelukkig weer droog, en om 16.15 uur kwamen we aan op de camping in Kibale. We hebben snel onze tenten opgezet en we zijn heerlijk gaan douchen. De douche was lauw/koud, maar het was warm buiten, dus het was heerlijk! Om 17.00 uur begon het weer te regenen & te onweren. Om 19.00 uur konden we eten: pasta met een pittige groentensaus met worstjes. Het was weer erg lekker. Rond 19.30 uur was het weer gestopt met regenen, en gingen we met zijn allen naar de “bar”. Dit was bij de eigenaren van de campsite in de woonkamer, dat was wel grappig. We hebben hier ook even een cadeautje gekocht voor Sandra (slacouvert) want die is morgen jarig. Rond 22.00 uur ging iedereen weer naar zijn tent, want morgen weer vroeg op.
Woensdag 20 september 2006 (dag 11)
Om 5.15 uur ging de wekker, want we hadden beloofd om Dries te helpen met ballonnen opblazen voor Sandra haar verjaardag. Al snel klapten er een paar, en lagen wij dus in een lachstuip. Maar om 6.15 uur waren er dan toch erg veel ballonnen opgeblazen. Toen Sandra aankwam hebben we met z’n allen gezongen voor haar & de verjaardagskaart en kado’s (Dries had nog een Uganda-petje gekocht) gegeven. Ze vond het allemaal erg leuk. Toen snel ontbijten en lunchpakketjes klaarmaken, want we moesten om 7.00 uur vertrekken. Om 7.30 uur de mensen afgezet die ’s ochtends naar de chimpansees zouden gaan, en vervolgens doorgereden naar Kibale Swamp waar we om 7.45 uur aankwamen. Gilbert, Gert-Jan, Esther, Ellen en ik zouden dus eerst een swamptracking doen, om ’s middags naar de chimpansees te kunnen gaan. Om 8.00 uur vertrokken we voor de tracking. Deze was echt heel erg leuk, heel veel vogelsoorten gezien en 6 van de 8 voorkomende apensoorten. We zijn over een vlonder over het moeras gelopen en door het regenwoud. Om 10.00 uur waren we weer terug bij het beginpunt. Daar heb ik nog een gevlochten potje gekocht als souvenir. Deze spullen worden gemaakt door de lokale vrouwen, en van deze opbrengsten worden schooltjes etc. gebouwd, dus dat is wel voor het goede doel. Na een toiletstop vertrokken we weer naar Kibale NP voor de chimpanseetracking. Toen we daar aankwamen zaten Dries en David al te wachten: zij hadden de chimps snel gevonden, en waren net terug. De andere 6 waren nog onderweg. Dries kon gelukkig regelen dat we met zijn vijven al om 11.00 uur konden gaan tracken naar de chimps in plaats van om 14.00 uur. Dan hoeven we dus niet zo lang te wachten en nu is het nog droog. Om 11.00 uur trekken we dus het regenwoud in. Rond 11.45 uur hebben we de eerste chimp gevonden: helemaal bovenin een hoge boom, dus dat viel wel even tegen. Gelukkig kwamen we redelijk snel daarna een chimp tegen die op de grond liep. Hij was ook al snel weer verdwenen. Snel daarna zagen we nog een chimp op de grond. Gert-Jan liep er gewoon als een kip zonder kop op af, die ranger waarschuwde nog dat de chimps gevaarlijk kunnen zijn, maar Gert-Jan reageerde helemaal nergens op. De chimp ging door Gert-Jan ook al snel verder. Wij voorzichtig er weer achteraan, maar Gert-Jan er weer op af denderen. Dus weer liep de chimp snel weg. Ook een derde keer verliep het op deze manier. Toen gingen we maar op zoek naar andere chimpansees, omdat de ranger bang was dat de chimp bij de vierde keer wel aan zou gaan vallen. In het vervolg zorgen we er dus voor dat wij voorop lopen en Gert-Jan achteraan, om dit soort situaties voortaan te voorkomen L. Al snel zagen we weer wat chimps in de bomen zitten. Al met al hebben we dus wel redelijk wat chimpansees gezien. Helaas heb ik ze niet goed op de foto kunnen zetten. Rond 13.30 uur waren we terug bij het beginpunt. Daar hebben we even wat zitten drinken & zitten praten met een local. We zijn nog even in de souvenirshop gaan kijken, daar heb ik een houten chimpansee en weer een gevlochten potje gekocht. Om 14.45 uur werden we weer opgepikt door de truck en rond 15.15 uur waren we terug op de camping. Onderweg naar de camping kwamen we weer een busje tegen dat vast zat in de berm. Onze mannen hebben even meegeholpen om het busje de weg weer op te duwen. Om 15.00 uur was het weer begonnen met regenen. We gingen met z’n allen wat drinken in het eethutje. Daar was ook een jongetje van ongeveer 8 jaar. Hij kreeg alle ballonnen van Sandra. We hebben met z’n allen een hele tijd met hem & de ballonnen gespeeld. Hij vond het prachtig! (En ook wij hadden veel lol). Toen we terugkwamen van de chimptracking was er ook een man op de camping, die zelfgemaakte doeken verkocht. Ik heb er ook 1 gekocht, wel leuk. Om 19.00 uur konden we gaan eten: patat, geit en kool met wortel. Als toetje hadden we verjaardagstaart voor Sandra. Dit was een heerlijke chocoladecake met custardsaus. Om ongeveer 20.00 kregen we bezoek van een Afrikaans dansgroepje. Ze hebben 4 Afrikaanse nummers gezongen/gedanst en toen gingen ze weer weg (20.30 uur). Het was best aardig. Dit was het laatste “verjaardagskadootje” voor Sandra. Rond 22.00 uur ben ik naar bed gegaan. Het toilet op deze camping was een echte ouderwetse poepdoos. Ook wel lachen J.
Donderdag 21 september 2006 (dag 12)
Ik ben om 6.15 uur opgestaan, want ik had afgesproken met Esther om 6.30 uur de zonsopkomst te gaan bekijken. Deze schijnt hier ontzettend mooi te kunnen zijn over de theevelden. Helaas was het bewolkt, dus we waren voor niets zo vroeg opgestaan. Ik ben toen maar onder de douche gegaan. Hij was weer lauw/koud, dus dat was wel weer lekker. Om 7.30 uur konden we gaan ontbijten. Om 8.30 uur vertrokken we voor een lange reisdag richting Kampala. Onderweg zagen we nog een lijk wat net werd weggereden, niet echt leuk om te zien. We waren nog even in Fort Portal omdat Albert nog wat dingetjes wilde kopen op de markt (ca. half uur), hier heb ik in restaurant The Gardens nog even gebruik gemaakt van het gewone toilet, want je weet maar nooit wanneer je die weer ergens tegenkomt. Rond 11.30 uur begon het weer te regenen en rond 13.00 uur was het weer droog. Om 13.30 uur gingen we weer lunchen langs de weg. Blijkbaar was dit vlak bij een schooltje, want er stonden weer ca. 50 mensen (kinderen) naar ons te kijken. Ik heb even aan de kok Albert gevraagd waarom ze ons overal zo aanstaren, en dat schijnt toch puur onze huidskleur te zijn. Zo vaak komen er (nog) geen blanken langs, dus als het wel zo is, komt het hele dorp gelijk kijken. Aan mijn haarfrutsels om weg te geven heb ik nog niet zo veel, want alle meisjes zijn hier kortgeknipt/geschoren. Rond 14.15 uur reden we weer verder naar Kampala, daar kwamen we rond 15.00 uur aan. We kwamen pas rond 16.00 uur op de campsite aan. Deze lag in een buitenwijk van Kampala. We hebben er dus een uur over gedaan om door de stad heen te rijden, zo druk is het daar op de wegen! Het is absoluut geen mooie stad: het stinkt er, er is nergens een goede weg, dus overal stoffig en hobbelig, er staan weinig mooi huizen etc. etc. Na het opzetten van de tenten zijn we met een groepje van 8 personen (Dries, Esther, Ellen, Marjolein, Jeroen, Sandra, Willem en ik)met een taxibusje (vergelijkbaar met die in Turkije, maar dan 2x zo klein en 2x zo vol) naar een internetcafé in de stad gereden. Een half uurtje internet kostte maar 500 shilling (ca. 25 cent), maar het internet was dan ook enorm langzaam. Ik heb in dat half uur maar 1 berichtje kunnen plaatsen en 2 berichtjes kunnen lezen. De terugweg naar de campsite hebben Marjolein, Jeroen, Esther, Ellen en ik gelopen (Dries, Sandra en Willem namen weer een taxibusje). We hebben er ca. een half uurtje over gelopen. Onderweg wilden heel veel kinderen ons aanraken vanwege onze huidskleur. We hielden onze tassen wel heel goed in de gaten, aangezien dit toch een buiten-/slobbenwijk is.. We waren rond 18.15 uur terug op de campsite. In het gebouw bij de campsite was ondertussen een kerkdienst begonnen, die uiteindelijk pas om 21.00 uur zou eindigen. Om 19.00 uur konden we eten: rijst met kippenvleugels en sperziebonen/wortels. Rond 20.30 uur gingen we op het terras van de “kerk” iets drinken. Er zaten ook een paar locals & de eigenaar van de campsite bij ons. De eigenaar van de campsite komt ook ieder jaar naar de vakantiebeurs. Volgens mij heb ik afgelopen januari ook een praatje met hem gemaakt, dus dat was wel grappig. Rond 23.00 uur gingen we naar bed.
Vrijdag 22 september 2006 (dag 13)
Om 7.00 uur op, om 7.30 uur ontbijten en om 8.30 uur vertrokken we richting Jinja. Toen we opstonden regende het alweer. Gelukkig was het weer droog toen we onze tenten in moesten pakken. Er was alweer een soort van kerkdienst bezig toen wij aan het ontbijt zaten. Onderweg weer erg veel thee- en bananenplantages gezien. We hebben toen we nog maar net 3 kwartier onderweg waren, nog een stop gemaakt van 2 uur in Kampala. Sommigen gingen internetten en anderen moesten naar de bank om geld op te halen. Aangezien ik gisteren al had ge-internet, liep ik mee met de groep die naar de bank moest. Voor iedere bank staan bewakers met automatische geweren, en soms ook voor gewone winkels. Maar gek genoeg geeft je dat eerder een veilig gevoel dan onveilig. Kampala schijnt ook de veiligste stad van Afrika te zijn. Na deze “inkopen”-stop trokken we weer verder richting Jinja. Om 13.00 uur arriveerden we bij de oorsprong van de Nijl. Daar gingen we eerst lunchen om vervolgens naar de oorsprong van de Nijl zelf te gaan kijken, souvenirs te shoppen en nog wat te drinken in een barretje aan het water. Om 14.30 uur vertrokken we naar de camping in Jinja waar we om 15.00 uur aankwamen. Nadat we onze tenten hadden opgezet, konden we heerlijk relaxen in het barretje aan het water. Lekker zitten kletsen met Suzanne en mijn reisdagboek bijgewerkt. Om 19.00 uur konden we gaan eten: macaroni met heerlijke pittige saus met worstjes. Na het eten zijn we met z’n allen richting de bar vertrokken. Er waren nog 2 groepen aanwezig: 1 baobab-groep en 1 Amerikaanse groep. De baobab-groep zou de volgende dag vertrekken naar Nederland, en wilde er echt een afscheidsavond van maken, dus de muziek stond keihard in de bar & de groep was luidruchtig en dronk (te) veel. Niet echt gezellig dus. Met onze groep zelf was het wel gezellig, en we gingen ook pas rond 23.30 uur naar bed (in de gietende regen, al vanaf 20.00 uur).
Zaterdag 23 september 2006 (dag 14)
Om 7.00 uur stonden we op om ballonnen op te blazen voor Willem zijn verjaardag. Helaas begon het om 7.30 uur weer met regenen, dus we hebben het regenscherm van de truck (voor het eerst) uitgezet. Rond 7.45 uur kwam er een mannetje, zodat we ons “groeps”shirt konden ontwerpen, we hebben gekozen voor de truck, het jaartal & onze namen op de 
voorkant, de route van de Lake Victoria-tour op de achterkant, de vlaggen van de 3 landen op de ene mouw, en de konten van de Big 5 op de andere mouw. Ik vind hem erg leuk! Om 8.00 uur kwam Willem aangelopen, dus we hebben voor hem gezongen en het kadootje aan hem gegeven (een woordenboekje Swahili-Engels). Toen konden we gaan ontbijten. Na het ontbijt moesten we onze tenten verplaatsen van het ene grasplateau naar het andere. Dit in verband met de dansgroep die vanavond komt voor de verjaardag van Willem. Om 9.00 uur kregen Raymon, Suzanne, Dries en ik onze briefing voor het raften. Daarna konden we onze droge kleding & schoenen in een busje neerleggen, onze zonnebrand in een waterdichte box opbergen en een reddingsvest en helm uitzoeken. Toen dit allemaal gebeurd was, werden we ingedeeld in 2 rafts. Bij ons vieren zaten nog een Amerikaanse en een Zweedse man met zijn dochter. In de andere raft zaten 8 mensen ingedeeld. Zij hadden een vrouw als guide, wij hadden een Zuid-Afrikaan: Philip. Nadat dit allemaal was gebeurd, mochten we naar het water lopen, want we startten vanaf de camping (lekker makkelijk). Eenmaal in de raft, kregen we alle commando’s te horen, en mochten we ons eerste stroomversnellinkje nemen. De mensen die niet mee gingen met raften stonden vanuit de bar hiernaar te kijken (En foto’s te nemen, dus dat was wel leuk). Na dit stroomversnellinkje moesten we oefenen met aan boord komen als we overboord zouden slaan. Ook gooide de instructeur de hele raft om, zodat we zouden weten wat we moesten doen als dat zou gebeuren. Vervolgens konden we op weg gaan. Bij de eerste rapid probeerde de instructeur ons om te krijgen, maar dat lukte hem niet. De andere boot ging wel om. Bij de tweede rapid gingen we wel om (door toedoen van de instructeur). Daarna hadden we nog een aantal rapids, om vervolgens ergens op een eilandje te gaan lunchen. Dit was goed geregeld: er was schaduw zat, en we kregen aardappelsalade, ananas en ranja. Na de lunch gingen we de 2e helft raften. Bij de eerste rapid kwamen we midden in de rapid vast te zitten. We hebben hier denk ik wel 10 minuten vastgezeten. We moesten elke keer met z’n allen 
voor in de raft gaan zitten, en dan weer achterin de raft,om hem maar los te krijgen. Na die 10 minuten lukte het dan ook eindelijk. We stonden toen al tot ons middel in het water. Aan de kant stonden heel veel kayakkers etc. ons keihard uit te lachen, en er zijn ook foto’s van gemaakt, dus ik ben benieuwd… 2 rapids later werden we weer expres omgegooid. Dit keer de andere kant op, dus ik heb even gevlogen J. Weer had ik netjes het touw vastgehouden, dus ik kon ook makkelijk weer in de raft getrokken worden. Suzanne was dit keer flink afgedreven van de raft, dus zij werd opgepikt door een kayak. Dit was de laatste keer dat we zijn omgeslagen. In de middag hadden we hele stukken rustig water, maar de rapids die we hadden waren wel heftiger dan de ochtendsessie. Tijdens het rustige peddelen hebben we een aantal keren blote kinderen gezien, die zich wasten in de Nijl. Ook zagen we vlak voor onze raft een aalscholver een vis pakken. Dat was wel gaaf om te zien! De laatste rapid was de 50/50, een 5e graads rapid, waarbij 50% van de rafts omslaat. De andere raft ging om, dus wij hadden een goede kans J. En wij zijn dus inderdaad niet omgeslagen. Vlak na deze rapid gingen we aan land, op de weg naar boven kwamen we army ants tegen: mieren die bijten. Ik had er 1 op mijn teen zitten, en Suzanne had er 2 op haar voet zitten. Die van mij kon ik makkelijk verwijderen, maar die van Suzanne zaten flink vastgebeten. Toen we bovenaan de heuvel bij het busje waren, kregen we nog een lekker koel drankje, en vervolgens reden we terug naar Jinja (16.00 uur). We hadden per raft iets van 40km afgelegd, en het was dus ook 3 kwartier rijden terug naar Jinja. Eenmaal aangekomen op de camping, ging ik gelijk douchen. Dit was een heerlijke douche, met een flinke straal en zelfs lekker warm water. Echt heerlijk! Na de douche gingen we met de groep nog even lekker wat drinken in de bar. Om 18.30 uur konden we eten: Tilapiavis, kool en sweet potatoes. Na het eten kwam natuurlijk weer een taart, ditmaal voor Willems verjaardag. Het was weer dezelfde soort chocoladecake als met Sandra’s verjaardag, maar nu geglazuurd. Om 20.00 uur kwam er een Ugandeese dansgroep als “kado” voor Willem. Ditmaal was het een (semi) professionele groep, met erg mooie muziekinstrumenten. Het was echt ontzettend leuk: Umoja, “eat your heart out”. Ze hebben ongeveer een uur een show gehouden, daarna mochten we de muziekinstrumenten zelf nog uitproberen. Hierna zijn we nog ongeveer een uurtje de bar ingegaan. Rond 22.00 uur gingen we allemaal naar bed. Vandaag is het de hele dag droog geweest, joepie!
Zondag 24 september 2006 (dag 15)
Om 6.30 uur ging de wekker, en om 7.00 uur moesten we ontbijten. Tijdens het ontbijt kwam de man van de t-shirts langs, ze zijn erg mooi geworden! Ik moest ook de foto-cd van het raften nog betalen. Dit moest eigenlijk al gisterenavond gebeuren, maar de mannen van het raften waren toen nergens te bekennen. Vanochtend zouden ze om 7.00 uur weer aanwezig zijn, maar op z’n Afrikaans: geen raftmensen. Toen heb ik uiteindelijk kunnen regelen dat ik het geld achterliet bij iemand die in de bar & af en toe voor de rafting company werkt. Om 8.00 uur vertrokken we richting de Sipiwatervallen. We namen vanuit Jinja tot uiteindelijk Eldoret een “liftster” mee: Hirsha, zij is een Keniase, en was op vakantie geweest naar Uganda. Om 13.00 uur kwamen we aan op de camping, waar we eerst gingen lunchen. Vervolgens gingen we onze tentjes opzetten. Het was weer een camping met plateaus. Niemand had zin om ver te sjouwen met al die zware tassen & tenten, dus we stonden allemaal klem naast elkaar op het eerste plateau. ’s Middags konden we een looptocht doen naar de Sipiwatervallen. Aangezien we de waterval vanaf de camping heel goed konden zien en Raymon, Suzanne en ik zwaar verbrand waren tijdens het raften (bovenbenen & knieën), bleven wij drieën op de campsite. De anderen gingen wel de wandeling maken. Zij vertrokken om 14.00 uur, toen vertrokken Raymon, Suzanne en ik naar de bar. Hier hebben we heel de middag gerelaxt en ons reisdagboek wat bijgewerkt. Rond 16.00 uur begon het weer eens te gieten van de regen. Om 16.30 uur kwam de eerste helft van de groep weer terug van de wandeltocht, de anderen waren nog doorgelopen naar de 2e watervallen, waar je ook onderdoor kon lopen. Zij kwamen om 17.30 uur terug met redelijk mooie foto’s. Ik vond het echt heel erg jammer dat ik niet mee was gegaan, maar met mijn verbrandingen kon ik echt amper lopen, dus het was een verstandige beslissing geweest om niet mee te gaan. En ik heb tenslotte de waterval toch gezien vanaf de campsite. Om 19.00 uur gingen we eten: spaghetti. Omdat het nog steeds goot van de regen, hebben we met z’n allen onder het tentzeil van de truck snel ons eten naar binnen gewerkt. Hierna zijn we snel de bar weer ingedoken. Rond 22.30 uur gingen we naar bed. Toen was het weer droog.
Maandag 25 september (dag 16)
Om 6.30 uur ging de wekker en om 7.00 uur hadden we ontbijt. Om 8.00 uur vertrokken we richting de grens met Kenia en vervolgens naar Eldoret. Ik heb vannacht erg slecht geslapen in verband met mijn verbrande benen. Deze ochtend was het zelfs nog veel erger geworden dan gisteren. Ik besloot in de truck een korte broek aan te doen & continu een natte doek op mijn benen te leggen. Dit nam wel wat van het brandende gevoel weg. We kwamen ’s ochtends door het dorpje Mbale, waar we even inkopen gingen doen in de lokale supermarkt. Weer terug in de truck kregen we van Dries 2 formulieren om in te vullen voor bij de grens: 1 om Uganda uit te kunnen, en 1 om Kenia in te kunnen. Ook konden we al ons Ugandees geld inleveren bij Dries, zodat hij het in 1x om kon wisselen naar Keniaanse shillings, dit gold ook voor eventuele dollars. Rond 10.30 uur kwamen we bij de grens aan. Dries haalde onze paspoorten op & zorgde dat we de juiste stempels kregen. Ondertussen werden wij belaagd door mannen/jongens die ons koekjes, bananen, tandpasta & lijm wilden verkopen. Willem kocht voor $1,- 13 bananen, en sommigen van hun laatste muntjes wat koekjes. Om 11.30 uur waren we door allebei de grensposten heen, dus dat was wel lekker snel gegaan. Om 12.30 uur gingen we ergens lunchen aan de kant van de weg (een soort groot militair terrein ofzo). Hier kwamen natuurlijk weer een aantal kinderen op af, maar niet zoveel als we in Uganda gewend waren. Raymon had een volleybal gekocht, dus de mannen gingen op het terrein nog wat voetballen. Het lijkt wel alsof mijn verbrandingen steeds erger worden, ik kan me nu bijna helemaal niet meer bewegen van de pijn. Om 13.30 uur reden we weer verder. Om 15.15 uur kwamen we aan in het centrum van Eldoret. Vlak naast onze truck was er een enorme vechtpartij begonnen, dus wij bleven nog maar even veilig in de truck zitten. Toen de vechtpartij voorbij was, gingen we even snel naar het postkantoor om een postzegel te halen en Dries ging het geld voor ons omwisselen. € 1,- is ca. 80 ksh. Om 15.30 uur reden we weer weg uit het centrum en gingen we naar de camping. Daar kwamen we rond 16.30 uur aan. Ondertussen waren mijn verbrandingen nog erger geworden en stonden er nu zelfs blaren op. Het werd me even te veel. Dries zorgde er gelijk voor dat ik diezelfde dag nog naar een dokter kon. De eigenaar van de campsite was 1 van de rijkste mannen van de omgeving: hij had nog een (net zo “luxe”) campsite en 2 stoffenfabrieken. Ik mocht naar zijn privé-dokter, hij zou zorgen dat ik met een jeep heen en weer zou worden gebracht en hij zou er voor zorgen dat de dokter nog aanwezig zou zijn in het ziekenhuis. Rond 17.00 uur werd ik opgehaald door Bill. Dries, Ellen en Marjolein zouden met me meegaan naar het ziekenhuis. We stopten eerst nog bij 1 van de 2 stoffenfabrieken, om de eigenaar persoonlijk te woord te staan. Het was een erg vriendelijke man. Om 17.30 uur kwamen we aan in het ziekenhuis. Echt een ontzettend mooi ziekenhuis! Mooier als Albert Schweitzer zou ik zelfs zeggen. Ik kon gelijk doorlopen naar de dokter. Hij wierp 1 blik op m’n benen, en wist gelijk wat hij me ervoor wilde geven. Hij schreef gelijk een recept uit, en Bill ging deze gelijk voor me ophalen. Het bleken 2 flesjes zalf te zijn voor een lichte, gevoelige en (zeer) verbrande huis. Wat mij betreft het goede middeltje dus J. Ik kreeg ook gelijk netjes de rekening in 2-voud en getekend door de dokter mee, zodat ik het zou kunnen declareren bij mijn verzekering. In totaal kostte het doktersbezoek en de zalfjes me 570 ksh. Dat is dus ongeveer € 6,-. Niet te geloven, voor dat geld ben ik bij een privé-dokter geweest! Bill bracht ons ook weer netjes terug naar de campsite, waar we om ca. 18.30 uur aankwamen. Deze privé-chauffeur (en het geregel met de eigenaar van de campsite) heeft me heel wat meer gekost: 2500 ksh. oftewel $36. Maar dit is me het ook echt wel meer dan waard geweest! Ook hiervan kreeg ik trouwens netjes het bonnetje, zodat ik deze ook kan declareren bij mijn verzekering. Gelijk toen we aankwamen op de campsite heb ik het spul op mijn benen gesmeerd: het werd wit en hard, een soort van masker dus. Als het maar helpt! Van de dokter moet ik het 3-maal daags opsmeren & gewoon opgedroogd laten zitten. Als het goed is zou het dan binnen 3 à 4 dagen (zo goed als) over moeten zijn. Ik ben benieuwd dus! Om 20.00 uur gingen we eten in het restaurant/bar op de campsite. Die zag er heel gezellig & leuk uit: net een soort van grot, met leuke lampen en een open haard. We aten patat, rijst, 3 verschillend klaargemaakte soorten kip en geit en knoflookbrood. Ik heb alleen het knoflookbrood en de patat op, toen had ik wel genoeg. Na het eten heb ik 3 potjes gedart met Raymon, Dries en een Zuid-Afrikaan: Chris. Dit was wel leuk (ook al waren er maar 2 dartpijltjes aanwezig). Rond 22.15 uur gingen we naar bed. Het lukte me best aardig om in mijn tent te komen. Het is vandaag eindelijk weer eens helemaal droog geweest!
Dinsdag 26 september 2006 (dag 17)
Vannacht niet goed geslapen in verband met mijn benen. En het was ook nog eens best fris. Maar toch ging de wekker om 6.00 uur. We moesten om 6.30 uur ontbijten en om 7.30 uur vertrokken we richting Nakuru. Om 11.00 uur kwamen we aan in Nakuru stad. Daar hadden we tot 12.30 uur om wat te eten en wat rond te kijken. We zijn eerst met een groepje van 7 (Gert-Jan, David, Ellen, Esther, Marjolein, Jeroen en ik) iets gaan eten in een eetcafé/snackbar. Ik heb een hotdog op. Om 12.00 uur waren we klaar met eten. Esther, Ellen, Marjolein en Jeroen gingen toen naar de supermarkt. Ik ging samen met David en Gert-Jan over het souvenirmarktje vlakbij de truck. Ik heb wat kaarten, een boekenlegger, een armbandje, een cd en wat leuke kettinkjes gekocht. Ik word steeds beter in het afdingen en ik begin het ook steeds leuker te vinden. Om 12.30 uur vertrokken we richting Lake Nakuru NP. Dit was net buiten het centrum van Nakuru stad. We hebben tot ongeveer 18.00 uur een gamedrive gemaakt door dit park. We hebben onder andere gezien: flamingo’s, bavianen, groene meerkatten, impala’s, elandantilopen, buffels etc. Ook hebben we de rothshieldgiraffen gezien. Helaas niet van (erg) dichtbij). Dit is de enige keer dat we deze soort tegen zullen komen op deze reis. Ook hebben we de witte neushoorns gezien. Eerst erg ver weg, later van heel dichtbij. Tijdens de gamedrive heeft het even een kwartiertje gemiezerd, voor de rest is het vandaag gelukkig droog gebleven. Om 18.00 uur vertrokken we richting de campsite, waar we rond 18.30 uur aankwamen. Onderweg hebben we nog even een stop gemaakt, aangezien Marjolein nogal misselijk was. Eenmaal op de camping aangekomen heeft ze overgegeven, daarna was het over. Ik heb hier een heerlijke warme douche genomen, met een heerlijke straal. En wat een ruimte zeg: 4x zo veel als in mijn eigen badkamer. Om 20.00 uur konden we eten: pasta met saus met worstjes (niet die pittige saus). Na het eten zijn Gilbert, Gert-Jan, Willem, Sandra, Ellen en ik nog een uurtje de bar in gegaan. Rond 22.30 uur gingen we naar bed. We hebben weer gewisseld van tent, dus Ellen en Esther liggen nu samen, en ik lig alleen. Wat een ruimte opeens zeg!
Woensdag 27 september 2006 (dag 18)
Om 6.30 uur ging de wekker. Ik heb een grote opruiming gehouden in al mijn tassen. Dit was ook echt wel eens nodig! En ik had er nu de ruimte voor om dit uitgebreid te doen. Om 8.00 uur konden we ontbijten. We werden ook voorgesteld aan de eventuele nieuwe crew: Jeff (chauffeur) en Joel (kok). Tanzania heeft namelijk per direct een nieuwe regel ingevoerd: er mogen geen kenianen meer werken in Tanzania. Laten nou Albert en Daniel beiden kenianen zijn… Als ze inderdaad niet mee mogen naar Tanzania, zal de nieuwe crew het overnemen. Als ze wel mee mogen naar Tanzania, zullen we verder reizen met een dubbele crew. Om 9.00 uur vertrokken we richting Kisii. Onderweg kwamen we de zoveelste vrachtwagen tegen die op zijn kant in de berm lag. We hebben toch wel geluk gehad een paar dagen terug, realiseer ik me nu. Je ziet toch wel veel verschillen tussen Uganda en Kenia valt me op: Hier heb je bijna geen bananenvelden meer, maar wel veel meer theeplantages, de mensen groeten hier minder dan in Uganda, ze hebben hier een combinatie van geiten & schapen, in Uganda alleen geiten, hier hebben ze normale koeien, niet diegenen met die grote hoorns. Ook is het wegdek wat beter: meer asfalt. Maar daar zitten dan weer veel gaten in, dus echt veel schieten we er niet mee op. Om 11.30 uur kwamen we aan op een theeplantage in Kericho. Hier kregen we een rondleiding over de velden. Rond 12.30 uur begon het weer te regenen. De rondleiding was toen precies afgelopen. We werden nog langs een speksteenkraampje geleid, hier heb ik nog 3 kleine beeldjes gekocht. Marjolein, Ellen, Esther, David en ik zijn in het hotel bij de plantages wat thee gaan drinken (dat moesten we toch doen op een theeplantage vonden we zelf). Om 13.00 uur gingen we lunchen in de truck (het regende nog steeds) en om 13.30 uur gingen we verder richting Kisii. Het hield rond 14.00 uur gelukkig weer op met regenen. Om 14.30 uur kwamen we aan in het plaatsje Kebrigo. In deze omgeving is Albert opgegroeid, en zijn oom werkt daar nog steeds op een schooltje. Albert had geregeld dat we daar konden gaan kijken, en meegebrachte pennen af konden geven. Op deze school zitten rond de 200 kinderen, in iets van 8 lokaaltjes. De kinderen werden echt gek toen we aankwamen! De meesten hadden nog nooit een blanke van zo dichtbij gezien, en wilden ons dan ook aanraken. We mochten in de lokaaltjes kijken en de directeur liep persoonlijk met ons mee. Je zag Albert helemaal stralen van trots op “zijn” buurt/school. Al die hyper-enthousiaste kinderen vonden een aantal van ons niet zo leuk meer op een gegeven moment, dus wij (Marjolein, Ellen, Esther en ik) zijn vroegtijdig weer naar de truck gelopen. Bij de truck kwamen allemaal mensen even een praatje met ons maken, wat we daar kwamen doen, waar we vandaan kwamen, waar we naar toe gaan etc. Dit was wel heel erg leuk. Om 15.30 uur vertrokken we weer en om 16.00 uur kwamen we aan in het klooster in Kisii. Hier kregen we per tweetal een kamer toegewezen. Aangezien Esther en Ellen nu bij elkaar liggen, kreeg ik een kamer alleen. We hadden tot 19.30 uur alle tijd voor onszelf. We hadden stroom op de kamer, dus ik ben gelijk al mijn accu’s gaan opladen. Daarna ben ik mijn was gaan doen. Ik had een waslijntje gespannen tussen de kastdeurtjes, dus het kon mooi hangend drogen. Daarna ben ik lekker mijn reisdagboek gaan bijwerken. Rond 18.00 uur gingen Marjolein, Jeroen, David, Ellen, Esther en ik naar een barretje in een hotel aan de overkant. Dries en de nieuwe crew zat daar ook al. Later kwamen ook de anderen binnendruppelen. Rond 19.30 uur gingen we met zijn allen terug naar het klooster, waar we ons diner kregen. Dat was niet echt lekker: kippenvleugels, patat, maïsmeel, rijst, kool en papaja als toetje. Na het eten zijn we met de meesten weer terug gegaan naar het barretje in het hotel aan de overkant. Rond 22.30 uur gingen we naar bed. Toen ik mijn klamboe uithing, bleek deze vol gaten te zitten, dus hier had ik veel aan J.
Donderdag 28 september 2006 (dag 19)
Ik stond om 6.15 uur op, heb nog even uitgebreid gedoucht (lauw water) en mijn was weer opgevouwen. Om 7.30 uur konden we ontbijten in het klooster: papaja en 2 minibanaantjes en 2 witte boterhammen met roerei en een worstje. Om 8.00 uur vertrokken we richting de tanzaniaanse grens en vervolgens naar Musoma. Om 8.30 uur kwamen we aan bij een speksteen”fabriekje” in Kisii. Hier kregen we een uitgebreide rondleiding en uitleg over hoe de beeldjes tot stand komen. Dit was wel heel interessant om een keer te zien! Bij het fabriekje was ook een speksteenwinkeltje, waar we nog wat dingen konden kopen. Ik heb van mijn laatste keniase geld nog 2 beeldjes gekocht. Om 10.00 uur gingen we weer weg van de fabriek. Om 11.10 uur kwamen we aan bij de grens in het plaatsje Sirari. Om 12.10 uur waren we weer door allebei de grensposten heen. Goed nieuws: de nieuwe regel in Tanzania is weer afgeschaft, dus Albert en Daniel mogen gewoon met ons mee! En hebben we dus voortaan een dubbele crew. In Tanzania zijn de wegen een stuk beter dan in Kenia/Uganda, en de mensen zien er hier ontzettend mooi uit, vooral de vrouwen met prachtig gekleurde kleden om. Om 13.00 uur gingen we lunchen en om 14.00 uur gingen we weer verder. Onderweg hebben we nog ergens aan de kant van de weg houtskool gekocht. Ergens halverwege de rit kwamen we over een brug, die zwaar bewaakt was. Hier mochten ook absoluut geen foto’s gemaakt worden. En wie trekt er zijn fototoestel uit zijn tas: Gert-Jan! We worden echt gek van die man! Gelukkig zagen de bewakers het niet. Om 15.30 uur kwamen we aan in Musoma, waar Dries onze dollars ging wisselen naar shillingen. Terwijl we op Dries wachtten, zagen we de meest schitterende kledij/mensen voorbij komen. Om 16.30 uur kwamen we aan op de camping aan het Victoriameer. We hebben gelijk onze tentjes maar opgezet (op het zand, want iets anders is er niet), en daarna zijn we in de bar wat gaat drinken. Ik gooide gelijk de cola van Ellen en mezelf om, erg handig (not)! We hebben hier ook naar een ontzettend mooie zonsondergang gekeken. De zon werd echt helemaal rood! Om 20.00 uur konden we eten: kip, rijst en kool. Na het eten zijn we weer een tijdje het barretje ingegaan. Rond 22.30 uur gingen we naar bed.
Vrijdag 29 september 2006 (dag 20)
Ik had de wekker om 7.00 uur gezet. Ik ben toen gelijk gaan douchen. Het water was koud, dus ik heb me snel gewassen. Ik kon vandaag voor het eerst weer een broek aan, dus een zeer
goed teken voor wat betreft mijn verbrande benen. Om 8.30 uur konden we ontbijten, en om 9.30 uur zouden we vertrekken richting Serengeti NP. Toen Jeroen en Marjolein vanochtend hun tent afbraken, kwamen ze er achter dat ze hun tent op een pad hadden gezet. Deze heeft dus de hele nacht onder hun tent doorgebracht! Hij leefde gelukkig nog wel. Op de rotsen bij het water zaten hele mooie gekleurde hagedissen, ik denk wel een stuk of 10. Om 9.30 uur vertrokken we. In Musoma moesten nog even wat inkopen gedaan worden (bier/brood/kerosine) en om 10.00 uur vertrokken we uit Musoma. Onderweg hebben we nog ergens hout gehaald voor de kampvuurtjes 
van de komende 3 nachten. Onderweg zagen we zeer regelmatig bavianen aan de kant van de weg zitten. Om 12.15 uur kwamen we aan bij de entree van de Serengeti. Hier hebben we eerst zitten lunchen. Hier liepen al veel bavianen en groene meerkatten rond. Eindelijk heb ik nu de blauwe ballen op de foto staan! Om 13.00 uur gingen we het park al gamedrivend in. We hebben o.a. gezien: Masaigiraffen, zebra’s, struisvogels, gnoes, springbokken, wrattenzwijnen, impala’s, hyena’s, topi’s, buffels, nijlpaarden, krokodillen, waterbokken, zwarte hyena en jakhals. Ergens halverwege de middag kwamen we aan bij een touwbruggetje, waar we dan even overheen mochten lopen. Dit bruggetje hing over een plas water, waar een nijlpaard in lag. Dit was dus wel erg leuk om te zien, en we konden hem ook goed bewonderen. Toen we op de terugweg waren over dit bruggetje ging het nijlpaard opeens mega-actief doen. Hij sprintte uit het water, liep naar de kant toe, daar stapte hij op een krokodil, die vervolgens zijn bek dicht klapte, daar schrok het nijlpaard zo van, dat hij weer rechtsomkeert maakte naar het water. Vlak voor het water draaide hij zich weer om en rende toen echt weg. Dit was echt super om te zien! Ik heb nog nooit een nijlpaard zo actief zien doen. We kwamen om 18.15 uur aan op de campsite: Ngiri, wat wrattenzwijn betekent. Ook op deze campsite weer een longdrop-wc en geen douches. Om 20.00 uur konden we eten: pasta met een gehaktsausje. Om 22.00 uur gingen we met z’n allen plassen en tanden poetsen (vanwege het voorgaande leeuwen-incident J) en om 22.30 uur lagen we allemaal op bed.
Zaterdag 30 september 2006 (dag 21)
Om 5.30 uur ging de wekker en om 5.45 uur kregen we een simpel ontbijt. Tijdens de mooie zonsopkomst zagen we een giraf lopen op ca. 10 meter afstand van onze tenten. Heel mooi om te zien! Om 6.15 uur gingen we op weg voor een gamedrive. We hebben o.a. gezien: de echte (mooie) zonsopkomst, 5 leeuwen, hyena, jakhals, mannetjesleeuw, nog 4 leeuwen waarvan 1 mannetje, luipaard (erg ver weg in een boom), zebra’s, nijlpaarden, giraffen en veel hertensoorten. Halverwege de gamedrive moesten er een aantal erg nodig plassen (waaronder ik). Toen mochten we uiteindelijk achter de truck even snel plassen: eerst de vrouwen, toen de mannen. Op zo’n 10 meter afstand stonden er 2 giraffen met verbazing naar ons te kijken, dat was wel erg grappig! Om 11.30 uur waren we terug op de campsite, waar we een uitgebreide brunch kregen: pannenkoeken, eieren, spekjes, pastasalade etc. dus dat was wel erg lekker. Om 13.00 uur vertrokken we richting de luxe lodges Seronera. Daar konden we lekker relaxen, accu’s opladen en genieten van het prachtige uitzicht over de Serengeti. Er liepen daar ook heel veel blauw/paars-gekleurde hagedissen rond, dat was wel apart om te zien. Om 15.00 uur gingen we weer gamedriven. We hebben o.a. gezien: 4 leeuwen, waarvan 1 mannetje, nog een mannetjesleeuw, nog 2 leeuwen, een hyena die uitgebreid een modderbad aan het nemen was, een luipaard (iets dichterbij dan de vorige, maar nog steeds best ver weg in een boom), olifantenkudde, hartebeesten, veel meer hert-achtigen, en een netgeboren topi. De navelstreng zat er zelfs nog aan! Ook hebben we de zonsondergang nog bekeken, maar die viel best wel tegen. Om 19.00 uur waren we terug op de campsite. Er ging een groepje naar het toilet, en die zagen in “de verte” een buffel staan. 5 Minuten later wilden Esther en ik naar het toilet lopen. Dries liep mee voor de gein: om ons te “beschermen” tegen de buffel. (Hij moest gewoon zelf ook naar het toilet). Toen we bij het toiletgebouw aankwamen, bleek de buffel nog maar op ca. 20 meter te staan! Zodra hij ons aan zag komen, deed hij 3 stappen naar voren. Toen zijn we toch maar niet naar het toilet gegaan, en zijn we teruggelopen naar de truck. Daar was iedereen gelijk weer in rep en roer: Sandra zat zelfs gelijk in de truck! Al snel zagen we de buffel een stuk weglopen van de campsite, dus toen konden we alsnog naar de wc. Rond 20.00 uur konden we eten: puree met erwten/wortels en een soort van karbonaadjes. Rond 22.00 uur gingen Jeroen, Marjolein, Esther, Ellen en ik tanden poetsen en plassen. Het werd nog hilarisch: Marjolein liet haar wc-rol in het gat vallen, die gelijk verstopt raakte. Ze trok uiteindelijk toch de “wc” door, en stormde uit de wc. Esther gooide voor de grap wat water op de grond en zei tegen Marjolein dat de wc aan het overlopen was, en zij geloofde dat. Echt lachen! Rond 22.30 uur lagen we op bed.
Zondag 1 oktober 2006 (dag 22)
Om 5.15 uur ging de wekker, en om 6.00 uur kregen we ons ontbijt. We hebben weer zitten genieten van een mooie zonsopkomst. Om 7.00 uur gingen we weer gamedriven, op weg naar 
de Ngorongoro-gate. Tijdens deze gamedrive hebben we o.a. gezien: hyena’s, diverse hertensoorten, een lopende luipaard (geweldig om te zien, en onze 3e in 2 dagen. De kans daarop is echt extreem klein!), zebra’s, giraffen, rietbokken, 2 mannetjesleeuwen, secretarisvogel, corey bustardvogel, 2 mannetjesleeuwen van heel dichtbij (eerst leken het 2 rotsblokken in de verte, maar Jeff en Daniel zagen dat het leeuwen waren. Al snel kwamen ze onze kant op lopen en gingen ze klem naast onze truck onder een boom liggen). Om 11.50 uur kwamen we aan bij de gate van Ngorongoro Conservation Area. Hier hebben we geluncht. Er was echt een plaag aan vogels & muizen. Dat was wel erg irritant. Om 12.50 uur reden we verder de Ngorongoro Conservation Area in. Wat een hitte op die open vlakte! Ik heb voor het eerst ontzettend veel fata morgana’s gezien. Ik was er echt heilig van overtuigd dat er water was! Hele stomme ervaring was dat. Om 13.50 uur kwamen we aan bij het officiële einde van de Serengeti/het begin van de Ngorongoro. We begonnen nu ook zeer regelmatig masai tegen te komen. Toen we bij de krateringang aankwamen, mochten we een foto maken van het overzicht over de krater. Het zag er allemaal erg droog uit. Er stonden bij die ingang ook een flink aantal masai. Na betaling van een kleine bijdrage mochten we wat foto’s van ze nemen. Wat zien die mensen er schitterend uit zeg! Toen we naar de campsite wilden rijden, wilden een aantal masai een lift hebben, dus hebben we nog een poosje met 5 masai in onze truck gezeten. Echt leuk! Om 18.00 uur kwamen we aan op de campsite op de rand van de krater. Op deze campsite was het echt megadruk: minimaal 15 andere groepen stonden daar ook. Ook hier waren het weer longdrop-wc’s. Deze waren echt mega-vies! Na de tenten opzetten wilde ik gelijk gaan douchen (ja,ja, echt douches op een campsite in een NP). Maar het water was echt ijs-en-ijskoud, dus ik heb me wel helemaal gewassen, maar niet gedoucht. En ook deze douches waren hartstikke vies. Al snel werd het echt wel koud, en voor het eerst deze vakantie heb ik mijn trui aangehad. Om 20.00 uur konden we eten: spaghetti met een kool/worstjes-saus. Heerlijk weer! Dit hebben we zo’n beetje in het kampvuur opgegeten, zo koud was het. Om 22.00 uur zijn we naar bed gegaan. Iedereen had zijn regenhoes over de tent gedaan tegen de wind & de kou, maar het was alsnog kou lijden deze nacht. In totaal hebben we in Serengeti NP 8 mannetjes- en 13 vrouwtjesleeuwen gezien.
Maandag 2 oktober 2006 (dag 23)
Om 5.15 uur ging de wekker en om 5.45 uur kregen we ons ontbijt. We moesten ook gelijk een lunchpakketje klaarmaken. Om 6.30 uur vertrokken we met 3 jeeps richting de Ngorongoro-krater. Ik zat in de jeep met Gilbert, Ellen en Esther. Jeff ging ook mee en zat voor in de truck. Op weg naar de krater zei hij dat zijn voorouders hem hadden verteld dat hij die dag een cheeta zou zien. En wat denk je? Na 5 minuten in de krater gereden te hebben, zien we een cheeta lopen! Echt een geweldig gezicht! Wij zijn uiteindelijk de enige jeep die hem gezien hebben. Voordat de andere jeeps ter plekke waren, was de cheeta namelijk al gaan liggen in het hoge gras, en zag je hem dus niet meer. We hebben echt weer geluk gehad zeg! 5 minuten na dit spektakel, zagen we 3 leeuwen liggen, waarvan 2 mannetjes. We krijgen deze vakantie wel een overdosis leeuwen zeg! Verder hebben we o.a. gezien: veel kroonkraanvogels, struisvogels, waarvan een paar rennende, heel veel zebra’s, waarvan ik nu ook weet wat voor geluid die maken: het lijkt een beetje op balkend lachen, veel gnoes, hyena’s, flamingo’s, veel buffels, nijlpaarden, veel hertensoorten, veel vogelsoorten, olifanten, een zwarte neushoorn (zeer zeldzaam). We hebben ook een grote actie gezien: Er stond een hele grote groep zebra’s, gnoes en buffels aan de kraterrand, en blijkbaar heeft een leeuw een kill gemaakt (of in ieder geval geprobeerd). Helaas hebben we deze actie zelf niet gezien, maar wel de consequenties daarvan: de hele kuddes dieren stoven alle kanten op, de zebra’s stonden hysterisch te balken, overal waaide het stof op, en wij stonden daar dus middenin. We hebben daar nog een tijdje gestaan, in de hoop nog een actie of in ieder geval de leeuw te zien. Helaas was dit niet het geval. Het was wel verbazingwekkend hoe lang de onrust onder de dieren bleef aanhouden. Iedere keer als het weer rustig leek te worden, gingen de dieren toch weer rennen. 1 Buffel bleef heel de tijd hysterisch rondjes rennen. De gids dacht dan ook dat de leeuw bijna deze buffel te pakken heeft gehad. Erg gaaf om mee te maken! Rond 12.30 uur gingen we lunchen op een soort picknickplaatsje in de krater. Hier lagen een aantal nijlpaarden in het water, een kleintje was ook aan het eten, erg leuk! Rond 13.00 uur reden we de krater weer uit. Om 14.00 uur kwamen we aan in Karatu. Dit was ook het officiële einde van Ngorongoro Conservation Area. Even de benen strekken en een souvenirshop bezoeken, en toen weer verder om 14.30 uur. Onderweg hebben we nog fotostops gemaakt bij het Manyarameer en een grote baobab-boom. Ongeveer 15.00 uur kwamen we aan in het plaatsje Mtowambu. Hier werden we afgezet op een souvenirmarktje, met voornamelijk houtsnijwerk. Hier hebben Esther, Ellen, Marjolein en ik ongeveer een uur/anderhalf uur rondgelopen en geshopt, toen zijn we naar de camping gaan lopen, dit was nog ca. 20 minuten. Toen we aankwamen op de camping, bleek dit er 1 te zijn met een zwembad. We hebben dus snel onze tenten opgezet, en zijn het zwembad in gedoken. Het water was best koud, maar dat was best lekker na zo’n warme, plakkerige dag. Na zoveel mogelijk vuil en zweet afgeweekt te hebben, zijn we onder de douche gesprongen. Ik kan nu weer zien dat ik Mzungu ben! (oftwel blank). Aan de overkant van de straat zat nog een souvenirwinkeltje, daar wilde ik proberen om een t-shirt in te wisselen voor souvenirs. Ellen liep met me mee. Het was geen succes: er waren niet zoveel mooie dingen, hij wilde wel iets van de prijs afdoen vanwege het shirt, maar niet heel veel, en tot overmaat van ramp raakte ik daar ook nog eens mijn lenzen kwijt, dus ik zag geen barst meer! We zijn dus maar snel naar de camping terug gegaan. Om 19.00 uur konden we eten: rijst, met soort van pannenkoeken, kool en beef-reepjes. Ik had vandaag op het marktje het bao-spel gekocht, maar ik had geen idee hoe het gespeeld moest worden. Na het eten vroeg ik aan Daniel of hij wist hoe het moest. Hij wist het wel ongeveer, en met behulp van Joel waren we het spel al snel aan het spelen. Dit was erg gezellig! Alleen om 23.30 uur was het potje nog niet afgelopen, dus ik ben bang dat we een paar regels nog niet helemaal goed begrepen hebben. Thuis nog maar eens goed uitzoeken dan! We zijn er om 23.45 uur maar mee opgehouden en naar bed gegaan.
Dinsdag 3 oktober 2006 (dag 24)
Ik ben om 7.00 uur opgestaan om alle souvenirs in te pakken. Om 8.00 uur konden we ontbijten en om 9.00 uur vertrokken we richting Arusha. Om 9.30 uur kwamen we aan bij een masaidorpje, waar we uitleg kregen over hun bestaan en gewoonten. Ook mochten we zo’n hutje van binnen bekijken. Daarna mochten we uitgebreid foto’s maken van de masai, en boden de vrouwen zelfgemaakte sieraden aan. Ik heb hier weer erg veel geleerd en gekocht. Om 10.30 uur gingen we weg uit het masai-dorp en we hadden weer even 2 masai-lifters mee. Om 12.30 uur kwamen we aan in Arusha, waar we tot 15.30 uur de tijd hadden om rond te kijken. Jeroen, Marjolein, Esther, Ellen en ik zijn eerst wat gaan eten in een soort hamburgertent (net als de rest van de groep trouwens), en daarna zijn we een uurtje gaan internetten. Het internet was weer erg snel (not!), maar ik heb nog 2 berichtjes kunnen plaatsen. Na het internet zijn we nog even wat souvenirs gaan shoppen. Ik heb een leuk souvenir voor Dagmar en een leuk verjaarsdagskado voor ma gekocht. Om 15.30 uur vertrokken we naar de camping waar we om 16.00 uur aankwamen. Ik heb voor mijn tent al m’n tassen leeggetrokken, want we moeten voor de busreis morgen alles in 1 tas gepropt hebben. Aangezien ik al megaveel souvenirs gekocht heb, zal dit nog moeilijk worden! Toen kwamen Jeroen, Marjolein, Esther en Ellen ook nog eens met een verrassing aan: een masaibeeld van ca. 1 meter hoog, die ik echt onwijs mooi vind! Als dank omdat ik alle foto’s van ons vijven op dvd’s ga branden voor ze. Echt heel erg lief! Het paste allemaal redelijk in mijn tassen: alleen mijn kapotte afritsbroek, wat poncho’s, m’n badslippers, papieren zakdoekjes, pakjes kauwgom, sokken en wat scheermesjes/doucheschuim pasten niet meer. Bij de toiletten zag ik een schoonmaakmeisje lopen, haar heb ik zeer gelukkig kunnen maken met deze spullen! Dus ik hou er nog een goed gevoel aan over. Na het tassen herinpakken hadden we lekker tijd om te relaxen. Er hingen hangmatten bij de bar, dus daar heb ik een tijdje in gelegen en mijn reisdagboek bijgewerkt. Daarna hebben we met z’n allen nog wat gedronken in de bar. Om 20.00 uur konden we eten in het restaurantje van de campsite: kippenvleugels, gebakken banaan, kool met beefreepjes en rijst. Dit was echt geen van allen lekker. Het toetje weer wel: verse fruitsalade. Omdat dit de laatste avond was voor Albert, Daniel, Jeff en Joel deelden we na het eten de fooi-enveloppen uit aan hen. Suzanne en Raymon deden om beurten een korte speech geven. Ze vonden het alle 4 erg leuk & Daniel en Albert gaven elk ook nog even een korte speech. Het was nog niet Dries zijn laatste avond, maar we hadden toch alvast een aardigheidje voor hem gekocht: een pijl en boog. Hij vond het echt geweldig! Hij was zo blij als een kind. Overmorgen is de laatste avond voor Dries en dan geven we hem zijn fooienenvelop. Om 21.00 uur kwam er 10 minuten een acrobatenact. Erg knap hoe ze sommige dingen kunnen! Na deze 10 minuten kwamen ze uiteraard met de pet rond. Ze zeiden dat ze nog wel een stukje wilden doen, maar dat ze dan wel weer met de pet rond zouden komen. Wij vonden dat allemaal wel prima. Toen hebben ze nog 5(!) minuten opgetreden. Ach, het was wel grappig. Aangezien we morgen weer vroeg op moeten, gingen we om 22.00 uur naar bed.
Woensdag 4 oktober 2006 (dag 25)
Om 5.15 uur ging de wekker, om 6.00 uur kregen we ontbijt en moesten we lunchpakketjes klaarmaken. Om 7.00 uur vertrokken we richting het busstation voor de bus naar Dar Es Salaam. Om 7.30 uur kwamen we aan bij het busstation. Toen kwam het echte afscheid van Albert, Daniel, Jeff en Joel. Erg jammer dat ze niet mee gaan naar Zanzibar! In totaal heeft de truck 4.210 km gereden, en dat is dus exclusief naar Bwindi, de tocht door de krater en van Arusha naar Zanzibar. We hebben dus heel wat km’s afgelegd! Na het afscheid van onze crew begon het proppen van onze bagage in het laadruim van de bus. Er werd zo mee gestouwd, gesjord en geduwd dat ik benieuwd ben hoe alles er weer uit komt. Als alles dan nog heel is, weet ik dat dat in het vliegtuig ook nog gaat lukken! Om 8.10 uur vertrokken we dan eindelijk. Ik zat naast David, bijna helemaal achterin. Om 9.10 uur kwamen we aan in Moshi. Vandaar konden we de Kilimanjaro echt megagoed zien. Dries zei dat hij hem nog nooit zo goed gezien heeft, aangezien hij vrijwel altijd in de wolken staat. Geweldig! Die wil ik nog een keer beklimmen, zeker weten! Na een korte plas- en fotostop, gingen we weer verder. Ik was zo moe, dat ik gelukkig wel een tijdje heb kunnen slapen. Om 13.00 uur stopten we voor een korte lunch. Vanaf hier was het nog 305 km naar Dar Es Salaam. Om 13.15 uur vertrokken we weer. Vanaf hier hebben we geen plasstops meer gedaan. Ik heb nog wat liggen dommelen, naar buiten zitten kijken, m’n financiën op orde gebracht en een stukje in mijn reisdagboek zitten schrijven. Rond 17.00 uur kwamen we aan in Dar Es Salaam en om 18.00 uur werden we afgezet bij ons hotel: The Royal Mirage Hotel. We hadden echt een prachtig uitzicht vanuit onze kamers (not!). Dit keer zaten Ellen en ik op 1 kamer en Esther apart. De kamer van Ellen en mij was volgens mij net klaar: de stopcontacten hingen nog los aan de wand en de voegen in de badkamer zagen er uit alsof ze die dag pas gedaan waren. Om 19.30 uur zouden we gaan eten, dus voor die tijd hebben Ellen en ik ons eerst nog heerlijk gedoucht onder een echt warme douche. Verder konden we nog even relaxen. Om 19.30 uur gingen we eten, ik heb kaaspasta op, dit was wel lekker. Na het eten zijn we nog even in het restaurant blijven hangen. Rond 21.30 uur gingen Esther, Ellen en ik naar de kamer van Ellen en mij. Daar hebben we nog een tijdje zitten kletsen en we hebben alle foto’s op mijn imagetank gezet. Uiteindelijk zijn we om 23.30 uur gaan slapen.
Donderdag 5 oktober 2006 (dag 26)
5.15 uur ging de wekker, om 6.00 uur konden we een ontbijtpakketje ophalen bij de receptie: 2 geroosterde boterhammen met jam, 2 eieren, een banaan en een flesje water: goed geregeld! Om 6.15 uur werden we opgehaald door een plaatselijke bus. Deze bracht ons naar de haven waar we om 6.30 uur aankwamen. Wat een chaos zeg! Tegen 7.00 uur konden we door de soort van douane. Alle tassen moesten opengemaakt worden. Gelukkig ging ze niet graven in mijn tassen, maar keek ze alleen even globaal. Daarna konden we onze grote tassen afgeven bij de boot: deze werden allemaal voor op het dek neergelegd. Ellen, Esther en ik gingen beneden, binnen aan de voorkant van de boot zitten. Om precies 7.30 uur vertrok de boot. Al snel werd Ellen zeeziek, dus is zij samen met Esther naar buiten gegaan. Ik bleef binnen bij alle tassen. Ik ben lekker op de grond gaan zitten en ik heb nog even kunnen slapen. Om 10.00 uur kwamen we aan in de haven van Zanzibar. Wat een chaos was het weer om alle bagage uit te laden! Toen we al onze bagage eindelijk hadden, konden we deze op een kar leggen. Die werd naar het hotel geduwd. Wij moesten eerst nog door een soort van douane: ik heb er dan ook weer een stempel in mijn paspoort bij. Eenmaal in het hotel aangekomen (bij de haven, aan de overkant van de straat), kregen we gelijk allerlei informatie over Zanzibar en de excursies die we kunnen gaan doen. Morgen ga ik met Esther en David eerst een spicetour doen, en vervolgens naar prison island. Overmorgen gaan we met z’n allen (behalve Gert-Jan) de dolfijnentour doen. Ik ben heel benieuwd! Hopelijk zien we de dolfijnen! Na deze briefing kregen we de kamersleutels. Ditmaal zit ik weer alleen op een kamer. Om 12.00 uur vertrokken we met z’n allen richting de stad om daar bij een echt Italiaans restaurantje een hawai-pizza te eten. Hij was heerlijk! Het uitzicht was ook geweldig: over de blauwe zee, lekker in de schaduw, met een windje: Hier wil ik altijd wel blijven! Na het eten ging iedereen zijn eigen weg. Ik ging met Sandra, Willem, David, Marjolein, Jeroen, Esther en Ellen de stad in om souvenirs te shoppen. Ik ben helemaal trots op mezelf voor wat betreft het afdingen: ik heb voor Erik een masker gekocht van $50 voor $15, dus nog geen 1/3 van de prijs! Rond 18.00 uur waren we weer terug in het hotel. Even relaxen: alle tassen uitpakken, de laatste kleren wassen, dingen voor de terugreis uitzoeken, douchen, mijn net gekochte boek uitgebreid bekijken. Om 19.15 uur werden we met z’n allen opgehaald met een taxibusje en naar een restaurantje gebracht. Dit was een enorm sfeervol restaurantje: op het strand, met kampvuur, Arabisch bandje, palmbomen, verlicht zwembad, en natuurlijk klem aan de zee. Het eten was ook erg sjiek. Ik had het vegetarische menu gekozen: Courgettesoep, een vegetarische lasagne en een fruitsalade na. Heerlijk weer! Dit was de laatste avond voor Dries. We hadden weer geld opgehaald en een kaart gekocht waar iedereen wat heeft opgezet. Hij vond het allemaal erg leuk. Hij bedankte ons ook, en zei dat we geen lastige, maar leuke groep waren geweest. Rond 23.00 uur waren we weer terug in het hotel en daar namen we definitief afscheid van Dries. Bovenaan de trap hebben Marjolein, Suzanne, Esther, Ellen en ik nog een tijdje staan praten en roddelen: voornamelijk over het onmogelijke gedrag van Gert-Jan. Uiteindelijk gingen we om 0.30 uur naar bed. Toen ik de klamboe boven mijn bed uithing, bleek hij helemaal heel te zijn: verbazingwekkend!
Vrijdag 6 oktober 2006 (dag 27)
Vanochtend ben ik om 7.15 uur opgestaan. Ik heb op m’n gemakje alles klaargelegd voor deze dag, mezelf gewassen en aangekleed. Ik had om 8.15 uur m et Esther en David afgesproken in het restaurant van het hotel voor het ontbijt. Een aantal anderen zaten er toen ook nog even. Om 9.00 uur werden Esther, David en ik opgehaald voor de spicetour. We werden bij een soort reisbureautje gedumpt en 9.40 uur werden we daar met nog een hele groep anderen opgehaald. De spicetour was erg leuk en interessant: we begonnen met de kokosnoten: helaas hebben we niemand in de bomen zien klimmen. Verder hebben we o.a. gezien: cacao, ginger, kaneel, curry, papaja, etc. etc. We mochten ook verschillende soorten (plaatselijke) vruchten proeven. Sommigen waren erg lekker (zoals Jack’s Fruit), anderen juist erg vies. Om 12.30 uur kregen we lunch: erg leuk op een kleedje. We kregen vis, spinazie, bananen, soort van pannenkoeken en rijst die klaar was gemaakt met verschillende specerijen. Om 13.00 uur werden we opgehaald met een busje die ons terug naar het centrum van Zanzibar bracht. Om 13.30 uur kwamen we aan in het centrum en om 13.45 uur waren we in het hotel. We besloten even wat te drinken in het barretje. Toen kwam al een man naar ons toe of we al klaar waren voor onze volgende trip: Prison island. Dus wij zijn snel even naar onze kamers gegaan om ons op te frissen, en om 14.10 uur liepen we al richting onze privé-boot, die ons naar Prison island zou brengen. Toen we na een half uur varen op Prison island aankwamen, zou net de snorkelploeg (alle anderen van onze groep) weer weggaan, dus we hebben elkaar even bijgekletst, toen gingen David, Esther en ik door naar de schildpadden. Daar kwamen we om 15.00 uur aan. We kregen bij binnenkomst een takje groenvoer, dat we mochten voeren aan de schildpadden. Ze waren echt reusachtig groot! We mochten ze ook helemaal aanraken, kietelen (vonden ze erg lekker) er naast zitten etc. etc. Het was echt geweldig! Zulke mooie beesten! David was er erg bang voor, die is ook na 20 minuten ofzo dat parkje al weer uitgelopen. Esther en ik vonden het prachtig, we zijn er dan ook een ruim uur geweest. In dit parkje is de oudste schildpad ca. 175 jaar oud, ik sta op de foto met 1 die ca. 150 jaar oud is. Er zijn ongeveer 105 schildpadden in dit park (de jongste is net een paar maanden oud). Deze schildpadden komen oorspronkelijk van de Seychellen, ze zijn rond 1920 kado gedaan, in ruil voor plaatselijke planten. Alleen de schildpadden op Galapagos kunnen net iets groter worden dan deze. Rond 16.15 uur liepen Esther en ik weg bij de schildpadden. We hebben op ons gemak nog een rondje over het eiland gelopen, dat officieel niet Prison island maar Changuu Island heet. Daarna zijn we weer op het bootje gestapt richting Zanzibar. Rond 17.15 uur waren we terug op Zanzibar. Esther en ik hebben op ons gemak nog wat gedronken in het barretje van het restaurant en toen zijn we naar onze kamers gegaan om nog lekker wat te relaxen. Om 18.30 uur hadden we afgesproken om in de stad iets te gaan eten. We waren uiteindelijk met z’n achten: Gert-Jan, Gilbert, David, Jeroen, Marjolein, Esther, Ellen en ik. Vanwege de ramadan zijn er ’s avonds overal eet-marktjes op straat. We zijn daar even overheen gelopen: erg sfeervol. We hebben uiteindelijk gegeten op de binnenplaats van een oud ford. Ook erg sfeervol: met een amfitheater en al. Het eten was ook erg lekker, ik het Zuid-Afrikaanse boerenwors met patat op, en een fruitsalade na: Ook dit was weer heerlijk! Op dit binnenplaatsje waren ook nog een aantal souvenirwinkels. 1 Daarvan verkocht prachtige schilderijen en daar heb ik 2 getekende bordjes gekocht en de namen van Ian en Christie op laten schilderen: leuke verjaardagskadootjes dacht ik zo! Rond 23.00 uur waren we terug in het hotel. We zijn gelijk door naar bed gegaan.
Zaterdag 7 oktober 2006 (dag 28)
Vandaag ben ik om 6.30 uur opgestaan en om 7.00 uur kregen we ontbijt. Om 8.00 uur werden we opgehaald door onze eigen privé-chauffeur en busje. Iedereen behalve Gert-Jan zou vandaag de dolfijnentour gaan doen. Om 9.30 uur kwamen we aan op het strand waarvandaan we met een bootje zouden vertrekken. Eerst kregen we onze flippers en snorkel. We kregen 2 gidsen mee op onze boot: 1 om te varen en 1 om de dolfijnen voor ons te zoeken. Na 10 minuten kwamen we de eerste dolfijnen tegen. Deze kwamen ook echt heel dicht bij de boot. Helaas waren ze ook heel snel weer verdwenen. Daarna hebben we nog wel een aantal keren dolfijnen gezien, maar ze waren elke keer te snel weer weg om er daadwerkelijk mee te kunnen zwemmen. Op een gegeven moment is de zoektocht gestaakt en mochten de liefhebbers nog een tijdje “gewoon” snorkelen. Aangezien ik de dag daarvoor de nagel van mijn grote teen afgestoten had, leek het me dan maar niet verstandig om het water in te gaan, dus ik ben op de boot blijven zitten, samen met Marjolein en Suzanne. Om 12.00 uur waren we terug op het strand en om 12.30 uur kregen we daar lunch. Dit was alleen vis & inktvis. Gelukkig zaten er ook wat frietjes bij, dus die heb ik dan maar opgegeten. Om 13.15 uur gingen we richting het strand van Paje. Hier zijn we tot ca. 16.00 uur gebleven. Het was hier net zo’n ansichtkaart: blauw water, wit strand, palmboompje. Ik heb hier lekker een boekje liggen lezen in de schaduw. Ook heb ik een oud shirt van mij geruild tegen zo’n tanzaniaanse doek. Om 17.30 uur waren we terug in het hotel. Ik ben gelijk even onder de douche gesprongen. Om 18.30 uur hadden Esther, Ellen, Marjolein, Jeroen en ik weer afgesproken. Dit keer wilden we met z’n vijven gaan eten, dus deden we heel stil om David te ontlopen. Best gemeen van ons! Gisteren hadden Marjolein & Jeroen een schilderij “besteld” bij een winkeltje in het ford, dus die zijn we even op gaan halen. Hij was erg mooi geworden! Esther en ik hebben ieder ook nog een schilderijtje gekocht. We gingen uiteindelijk eten in een restaurantje aan het water. Het was geen gezellig restaurantje, maar het eten was wel lekker: ik had een pittige kipburger(filet) met frites. Na het eten zijn we naar het Italiaanse restaurantje aan het water gelopen om echt Italiaans ijs te gaan eten. Dat was inderdaad wel erg lekker! Om 21.45 uur waren we weer terug in het hotel. Raymon en Suzanne kwamen ook net terug. Dus we hebben met zijn zevenen nog even wat gedronken in de bar van het hotel. Om 22.15 uur gingen we naar onze kamers. Ik ben alvast begonnen met het inpakken van mijn tassen. Ook ben ik verder gaan lezen in het boek van Ellen: Komt een vrouw bij de dokter. Dit is echt een onwijs mooi boek. Echt, je kunt het bijna niet wegleggen! Uiteindelijk ben ik om 0.30 uur gaan slapen.
Zondag 8 oktober 2006 (dag 29)
Ik ben om 6.30 uur opgestaan om de rest van mijn tas in te pakken en voor de laatste keer hier een douche te nemen. Om 8.00 uur gingen Esther, Ellen, Marjolein, Jeroen en ik ontbijten. Na het ontbijt hebben we ons uitgecheckt en konden we onze tassen tot 13.00 uur kwijt bij de manager op kantoor. Om 8.30 uur gingen we de stad in om nog wat laatste souvenirs te shoppen. Esther en ik hebben van ons laatste geld een hennatatoeage laten zetten: zij op haar voet, ik op mijn hand. Om 11.45 uur gingen we lunchen in het ford. Daar hebben Esther, Marjolein en ik al onze oude kleding uitgedeeld. Als dank kreeg Marjolein 2 schilderijen en ik ook 1. Erg leuk! Na het eten zijn we teruggelopen naar het hotel. Daar stond ons busje al op ons te wachten. Om 13.00 uur reden we weg richting het vliegveld. Om 13.30 uur kwamen we daar aan. Esther, Ellen en ik hadden besloten dat we met zijn drieën zouden inchecken. We kwamen met zijn drieën op 62 kg bagage, dus dat was erg netjes! (Hopelijk wegen ze mijn handbagage niet J) Om 14.00 uur waren we ingecheckt. Al snel werd er omgeroepen dat we een uur vertraging hadden: we vertrokken uiteindelijk om 16.15 uur in plaats van 15.15 uur. Het was een erg klein vliegtuigje, en het was dus ook erg krap zitten. Het was een Saab 340. Het vliegtuigje was zo klein, dat onze bagage niet eens mee kon. Deze zou via Dar Es Salaam naar Nairobi worden gestuurd. Het zal mij benieuwen of dat allemaal wel goed gaat! Om 17.45 uur kwamen we aan in Nairobi. Ik ben met Ellen, Esther, Marjolein en Jeroen in een soort van snackstandje nog wat gaan drinken. Ik had er een donut bij genomen, maar die was echt megadroog, dus echt niet lekker. Toen we daar net wegliepen, werd er omgeroepen dat we al in moesten checken (het was pas 19.30 uur) omdat er een uitgebreide safety-check zou volgen. Dat hebben wij weer! Gelukkig bleek die safety-check wel mee te vallen. Maar nu zaten we wel al 2,5 uur van te voren in het gedeelte waar je helemaal niets meer hebt: geen winkels, geen eetgelegenheden, geen toiletten, niks! We zijn al onze foto’s maar gaan bekijken, toen ging de tijd wel wat sneller. Om 21.30 uur mochten we het vliegtuig in. Het was weer een Boeing 777-200, alleen nu van KLM in plaats van Kenya Airways. Ook hier waren er weer schermpjes in de hoofdsteunen en kregen we standaard een kussentje en deken. We vertrokken stipt om 22.00 uur. Ik zat weer tussen Gert-Jan en Jeroen in. Ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk te slapen (wat niet lukte), en heb dus vrijwel geen tv/film gekeken.
Maandag 9 oktober 2006 (dag 30)
Ik heb bijna niet geslapen vannacht. Gelukkig landde ons vliegtuig wel op tijd: 5.30 uur. Ik was redelijk snel het vliegtuig uit. Bij de paspoortcheck kon ik pa & ma al zien staan achter het glas. Toen was het nog wachten op onze bagage: en maar hopen dat dat allemaal goed is gegaan! Na niet al te lange tijd kwam al onze bagage gelukkig voorbij. Dit keer miste er niets gelukkig! Toen van iedereen afscheid genomen. Met Esther, Ellen en pa & ma hebben we nog even wat koffie gedronken, en toen richting huis. Om 8.30 uur kwamen we aan op de Koningsweer. Ik heb gelijk al mijn souvenirs uitgepakt en uitgedeeld. Opa & oma, Dagmar, Hennie en Yvonne zijn deze dag nog langs geweest om te vragen hoe het geweest was. Ook heeft Anneke nog gebeld en Angela gesmsd. Om 19.30 uur ben ik naar huis gegaan, en om 20.00 uur lag ik op bed. Weer thuis! L