Categorie: Mexico, Guatemala, Honduras en Belize 2007

Om half 6 hoorde ik alweer de eerste werkgeluiden. ik heb me toen nog even lekker omgedraaid in bed. rond 7 uur ben ik mezelf ook maar weer aan gaan kleden. om half 8 kregen we ontbijt: scrambles eggs met die bonenprut en tortillas (lekker zo sochtends op je nuchtere maag: NOT!). Ook hadden ze ontzettend veel toast gemaakt met jam, speciaal voor ons, want zelf eten ze dat niet. Het was met tegenzin, maar ik heb wel van alles wat gegeten. Ik heb nog even mijn zaklamp en hoofdlamp met reservebatterijen aan Eva gegeven, dat kunnen ze hier wel gebruiken als het om 6 uur al donker is. Ze was er dan ook erg blij mee. Toen was het eigenlijk al weer tijd om te gaan, maar niet zonder familiefotos gemaakt te hebben. Erg leuk! hopelijk zijn deze een beetje gelukt. We werden weer door Miguel teruggebracht naar het buurthuis. Miguel had gezien hoe krap ik had gezeten op de heenweg in het busje, dus zorgde hij dat ik naast de chauffeur kon zitten, maar dit was uiteindelijk net zo krap als achterin zitten. Ik zat bijna bij de chauffeur op schoot, hij kon nog maar amper schakelen. Maar rond half 9 arriveerden we toch weer veilig bij het buurthuis. We waren de laatsten, de rest was netjes om 8 uur weer gearriveerd. We konden onze rugtassen ophalen en in de bus bij onze chauffeur leggen. We konden ook beter onze dagrugzak niet meenemen, aangezien er nogal geroofd wordt op de markt waar we later vandaag nog naar toe gaan. Ook konden we beter alleen wat kleingeld meenemen, en onze papieren en grote geld achterlaten in de bus. Ik heb dan dus ook alleen wat losgeld en mijn kleine camera meegenomen. We kregen een rondleiding door het dorpje Totanicapan, ook de bergen op, en vervolgens bij een weefwerkplaatsje kregen we een uitgebreide uitleg en demonstratie hoe het allemaal werkte om een kleed te weven. Heel leuk om te zien. Toen we buiten kwamen, zat een oud vrouwtje van 83 jaar te wachten tot we naar buiten kwamen, want ze wilde dolgraag met ons allemaal op de foto. Nou, zo´n kans laat je natuurlijk niet gaan!We liepen terug naar het centrum van Totanicapan, waar we een uur hadden om over die hectische locale markt te lopen. Wat een hectiek zeg! Waar je maar kon kijken mensen & kraampjes. Overal kleuren. Het lijkt net 1 grote mierenhoop in beweging. Iedereen duwen en trekken om verder te kunnen lopen. Wel heel grappig om mee te maken. Op de markt liepen ook erg veel mensen in klederdracht rond en veel mooie, oude, getekende mensen. Helaas was het niet echt mogelijk om in deze hectiek goede foto´s te maken van deze mensen. Waar ze al voor gewaarschuwd hadden, gebeurde: ik ben bestolen. Zoals ik al eerder schreef, had ik alleen wat losgeld bij me, dus het is maar een paar euro, maar toch. Ik had dat in de zijzak van mijn broek gestopt, en dat hebben ze er dus mooi ongemerkt uit kunnen krijgen, waarschijnlijk door de drukte en al dat geduw en getrek. Bjorn is ook bestolen, maar die had meer dan (omgerekend) 100 euro bij zich, dus die baalde wel.Na het uur op de markt te hebben gelopen, gingen we met z´n allen naar de (maya)begraafplaats van Totanicapan. Deze is erg kleurrijk, alle kleuren van de regenboog kom je er wel tegen, en hele grote graven, maar ook hele kleine. Was wel interessant om te zien. Toen begon het helaas weer te regenen, dus gingen we naar een soort gemeenschapshuis waar we onze lunch kregen. Er stonden 2 oude mannen te spelen op een marimba (grote xylofoon), dus dat gaf gelijk al een erg gezellige sfeer. We kregen een kippepoot met rijst en koude groenten te eten. Om ongeveer 1 uur vertrokken we richting Chichicastenango. De weg was weer erg stijl, met heel veel haarspeldbochten. We reden op een gegeven moment weer zo hoog, dat we letterlijk in de wolken reden. Om half 4 kwamen we aan in Chichicastenango. We zijn met een klein groepje nog even het stadje ingegaan. We hebben 2 kerkjes bekeken, en alvast over het marktje gelopen, die ze al aan het opbouwen waren voor de volgende dag. Om half 6 waren we weer terug in het hotel, nog even snel opfrissen om om 6 uur te gaan eten met de hele groep bij het restaurant op de hoek. Dit schijnt het enige acceptabele restaurant van de stad te zijn. Ik had een dubbele kipsandwich besteld, die was echt enorm groot, en ook wel lekker. Om 9 uur gingen we met een groot gedeelte van de grope op zoek naar een bar, maar die was nergens te vinden. De helf van de groep ging toen maar terug naar het restaurant waar we gegeten hadden om daar nog wat te gaan drinken, de andere helft ging toen maar naar het hotel terug. Inge en ik gingen ook maar naar het hotel terug. Daar hebben we nog een tijdje lekker gerelaxt, met de tv(!) aan op de guatamaltese MTV. Dit was wel grappig. Rond 11 uur gingen we slapen.