om 6.15 uur ging de wekker. We hebben even snel gedoucht, om om 7 uur alweer bij de receptie te verzamelen. Er waren 3 taxis geregeld om al onze tassen mee te vervoeren naar het busstation. Zelf zijn we lopend naar het busstation gegaan. Dit was ongeveer een kwartiertje lopen. Het regende nog steeds, dat ben ik ondertussen wel zal hoor! Na onze bagage te hebben ingecheckt, moesten we wachten tot we om 8.20 uur vertrokken. Het was een luxe touringcar, met goede stoelen, ventilatie en zelfs werd er een film afgespeeld. Geef mij de openbare bussen maar! Rond 12 uur kwamen we aan bij de mexicaanse grens. De mexicaanse bussen mogen niet naar guatemala en andersom, dus we verlieten bij de grens de bus en gingen onze stempel in het paspoort halen, om vervolgens de 4km niemandsland met taxi´s af te leggen. Daar kwamen we aan bij de guatamalese grens. Dat was een hele belevenis! Wat een chaos is dat zeg! Een megagrote markt in alle (smalle) straatjes daar, vanwege de regen overal modder. Superveel taxi´s en tuctucs. Overal mannetjes waar je je buitenlandse valuta mee kon wisselen. dus ik heb gelijk wat dollars omgewisseld voor quatzal (is guatamalees geld). Toen met zn allen onze guatamalese stempel in het paspoort gehaald, dit ging echt supermakkelijk. Vervolgens moesten we met onze tassen nog een eindje door deze chaos lopen, en onder een slagboom door. En toen: in Guatemala! De bus kwam al snel om ons op te pikken. De bus is een stuk kleiner dan we tot nu toe gewend zijn, maar we hebben nog steeds genoeg ruimte. De verandering Mexico-Guatemala was gelijk goed te zien: ze zijn hier veel kleurrijker gekleed, en dan vooral de vrouwen. Hier zijn de echte bergen en die zijn dan ook erg stijl en hoog. Op een gegeven moment reden we letterlijk tussen de wolken. Heel raar om te zien. De tijd moest trouwens bij de grens nog een uur terug gezet worden, dus we schelen nu 8 uur met nederland. om 2 uur stopten we ergens om te lunchen. ik heb een broodje hamburger met friet op. Dat was wel lekker. Ja: ik ben het mexicaanse voedsel nu al zat! Het restaurant was een beetje ingericht als texas-ranch, dus wel grappig om te zien. om 3 uur vertrokken we weer richting Totanicapan waar we om 5 uur aankwamen. Daar werden we welkom geheten door de gastgezinnen en een guatamalees bandje in het ´buurthuis´. nog even snel ons nachtrugzakje pakken, voordat we werden meegestuurd met de gezinnen. Onze grote rugtassen blijven vannacht in het buurthuis staan. De jongste zoon van het gezin Miguel (17) kwam ons (wendy en mij) ophalen. we moesten nog 10 minuten met een busje mee om bij het huis aan te komen. Het is een busje waar in nederland 8 mensen in passen, hier zaten we uiteindelijk met 21 personen in. Wat een superluxe huis kwamen we in terecht zeg! (achteraf bleek dat nogal mee te vallen ten opzichte van de andere gastgezinnen) We werden ontvangen door onze gastvrouw Eva (44). Achter een poort was een binnenplaatsje, aan dat binnenplaatsje lag een guestroom waar wij dus zouden blijven, daarnaast was de keuken, waar we gelijk een kop thee kregen. De 1-na oudste dochter Carolina (22) was al aan het koken. Miguel en Carolina kennen een heel klein beetje engels, maar Eva echt wel heel goed, dus we kunnen goed met haar praten. Eva heeft nog een dochter van 24, die is getrouwd en woont ver weg met haar man en 2 kinderen. Onder Carolina is er nog een dochter van 21, Olivia, vervolgens een zoon Edgar (19). Hij is afgelopen januari getrouwd en woont samen met zijn vrouw en baby van 2 weken in dit huis. Carolina studeert voor onderwijzeres. Eva stimuleert studie heel erg bij al haar kinderen, en dan vooral bij haar dochters. Echt goed! Zo´n 10 jaar geleden is haar man overleden, sindsdien doet ze alles alleen. We aten tortillas, rijst met snijbonen en paprika erdoor bruinebonensaus en vlees. Echt superluxe & superveel! Na het eten hebben we nog tot half 9 met Eva zitten praten, erg interessant, en toen zijn we naar bed gegaan. Ze hebben een (heel erg) primitieve douche en 2 wc´s. Natuurlijk nergens een slot op, en in de deuren zaten ruiten, dus iedereen ziet je zitten, maar het was allemaal erg netjes. Ze hebben nog 2 honden en een kat rondlopen, maar die blijven netjes buiten. Na het eten hebben Wendy en ik onze kadoos gegeven: allebei hadden we doucheschuim en shampoo meegenomen. Wendy had ook belleblazen meegenomen, en ik had nog flink wat ballonnen en strandballen bij me. Ook had ik een opblaaskoe bij me, die vond ze prachtig! Allemaal voor haar 3 kleinkinderen. Ik had ook zo´n staatsloterijkroon bij me. Deze heb ik even voor haar opgeblazen, en uitgelegd dat we allemaal zo´n ding ophebben op 30 april. Dat vond ze echt prachtig, ze kwam niet meer bij van het lachen! Natuurlijk wilde ze hem zelf ook op gehad, en dat heeft een leuke foto opgeleverd. We kregen van Eva voor het naar bed gaan nog een glas mineraalwater mee, echt een heel lief vrouwtje! Het bed was met planken met daarop een flinterdun matrasje, maar ik vond het prima! We kregen genoeg dekens, dus koud zou ik het dan ook niet hebben. Wat een goed leven hier en wat gaaf dat ik dit mag meemaken!
